KWEBBELKOFFER ZOEKT VRIJWILLIGERS
De Kwebbelkoffer: al ooit van gehoord? Neen, lees dan zeker verder. Christine Peeters uit Kinrooi is als vrijwilliger actief bij de Kwebbelkoffer. Zij weet er alles van en laat ons enthousiast delen in haar verhaal.
Christine: “Het woord Kwebbelkoffer bestaat uit 2 delen: kwebbel = babbelen en koffer = een koffer vol met leuke spelletjes, boekjes... Wij gaan bij kinderen vanaf de derde kleuterklas die nood hebben aan taalondersteuning, aan huis om op een speelse en/of lerende manier de taal te stimuleren. Het kunnen anderstalige kinderen zijn, kinderen die taalachterstand hebben opgelopen of in een moeilijke thuissituatie verkeren.”
Hoe komen de kindjes bij jullie terecht?
“Via alle scholen in Kinrooi. Kris Deckers, onze coördinator en sociaal assistente werkzaam bij de gemeente van Kinrooi, heeft contact met alle scholen. De scholen kijken welke kindjes nood hebben aan ondersteuning. Midden oktober worden de kindjes verdeeld onder de vrijwilligers en op het einde van mei sluiten we het jaar af met een feestje en een diploma.”
Krijgen jullie als vrijwilliger specifieke opdrachten om met de kindjes uit te voeren?
“Neen, maar indien we nood hebben aan materiaal of bruikbare info ter ondersteuning, dan kunnen we dat via onze coördinator Kris bekomen. We kunnen ook via een link op het internet gebruik maken van hulpmappen, als we dat wensen.
Ik vul mijn kwebbeluurtjes op mijn eigen manier in. Je hebt al vlug door waar de knelpunten liggen. Eén van mijn kwebbelaartjes woont in een bovenwoning. Zodra het weer het toelaat gaan we naar buiten wandelen of gaan we naar het speeltuintje in de buurt. Alles met de nadruk op kwebbelen. Spijtig genoeg is het meestal maar één uurtje in de week. Het is altijd zo leuk dat we de tijd wel eens uit het oog verliezen.
Overigens, zowel de kindjes als hun ouders zijn erg gemotiveerd. Ze kijken uit naar onze komst. Nog voor ik mijn jas uit heb zitten de kindjes al klaar en staat mijn koffie op tafel. ”
Vind je het een moeilijke opdracht?
“Bij nieuwkomers die enkel hun eigen taal spreken is het niet altijd gemakkelijk. Ik spreek bewust alleen Nederlands. Ook tegen de ouders. Als ze mij niet verstaan, kunnen ze de vertaalapp van hun gsm gebruiken. Het is soms met handen en voeten spreken. Natuurlijk hebben we ook minder taalvaardige kindjes. Soms ook kindjes die het moeilijk hebben op school. Daarom is het des te leuker als ze je op een gegeven moment de oren van je hoofd kwebbelen. Of dat ze liever Nederlands spreken dan hun moedertaal. Of dat ze juist voor Nederlands en begrijpend lezen boven het klasgemiddelde scoren. De lat hoeft niet altijd hoog te liggen, bijleren is wat telt.”
En nu zoeken jullie nog vrijwilligers?
Christine: “Inderdaad. We zijn op zoek naar mensen die een groot hart hebben voor kinderen. Ze hoeven niet persé een bepaalde basis te hebben. Ik zie me meer als een oma, een tante of een buurvrouw die op een leuke manier, spelenderwijze met die kindjes gaat keuvelen. Zo zien ze mij ook.
Ik hoop dat ik via deze weg de mensen kan motiveren om als vrijwilliger bij ons aan te sluiten. De Kwebbelkoffer betekent ook warmte, dankbaarheid en vriendschap. Ik adviseer hen om Kris Deckers te contacteren voor informatie. Wij, de vrijwilligers en Kris, helpen iedereen op weg. Ook studenten die op zoek zijn naar stage-uren zijn welkom. Goed om weten: er zijn geen kosten aan verboden. Eventuele reiskosten mogen zelfs gerecupereerd worden.”
Jan Lamberigts
Meer info om als vrijwilliger aan de slag te gaan? Contacteer Kris Deckers, 089 70 14 14.
Foto: Christine Peeters helpt, als vrijwilliger bij de Kwebbelkoffer, kinderen die taalondersteuning nodig hebben: “Ik zie me als een oma, een tante of een buurvrouw die op een leuke manier met die kindjes gaat keuvelen.” © C.P.
Reageren op dit artikel?
Dat kan via kerkenlevenkinrooi@hotmail.com.
