"Goeiemorgen, welkom", zo worden onze vormelingen iedere keer weer onthaald in de pastorie. Ze zien er gelukkig, allemaal goed uitgeslapen uit, want het zal een ernstige voormiddag worden. Vandaag gaat het over een heel actueel thema: VREDE. We zoeken samen welke woorden we kunnen linken aan elke letter van het woord vrede en komen tot vrijheid, respect, eerlijkheid, dankbaarheid en echtheid, waarden die zeer zinvol zijn in het bestaan van elke persoon. Dan volgt de brief van kind soldaat Hildefons, een 14-jarige Afrikaanse jongen die nu pas kan leren lezen en schrijven. Als 8-jarig jongetje was hij gevangen genomen en onder bedreiging en slagen naar een kamp gebracht, waar hij onder dwang en toediening van drugs een opleiding kreeg om mensen te doden, iets waar hij verschillende jaren moest aan deelnemen. Zijn redding gebeurde door een internationale actie en niettegenstaande nachtmerries, hoopt hij, een beroep aan te leren en in zijn familie terug opgenomen te worden.
Dit verhaal had een serieuze impact en doet onze vormelingen eens te meer beseffen hoeveel kansen en geluk ze zomaar krijgen, en in welk vredig landje wij leven. De parabel van de soepsteen bracht ook heel wat tongen los, iedereen had honger, en blijkbaar was er niets. Hoe straf was het dan, om met een eenvoudige steen, in een grote pot heet water, toch een lekkere soep te maken….ja door samenhorigheid ….en ieder zijn kleine bijdrage, wat worteltjes, een stukje spek, wat aardappeltjes, een uitje. Elkeen kon wel iets brengen en iedereen had te eten.
Kunnen bijdragen om iets samen te realiseren bracht heel wat ideeën naar boven, zeker in het kader van de warmste week, iedereen kreeg dan ook symbolisch een witte steen mee naar huis. Samen beluisterden we dan het liedje “De steen” van Bram Vermeulen en zo horen we dat een kleine daad onvergetelijke en verstrekkende gevolgen kan hebben. Met de toespraak van Jezus op de berg, leren we dat onenigheid of ruzie met een vriend zeker moet uitgesproken worden want boosheid is een slechte raadsheer. Tracht ook je ongelijk toe te geven en fouten bij een ander niet uit te vergroten. Kijk rond met een open blik en besef dat iedereen wel eens fouten maakt. Blijf proberen, om in mensen rondom jou, het goede te zien en zo tot een betere verstandhouding te komen. Er kan dus heel veel gedaan worden om conflicten te voorkomen en op te lossen. We lassen een korte onderbreking in, om een heuse vredesduif in mekaar te knutselen. Met als afronding, een palmtakje in de bek, is het resultaat zeer geslaagd. Als laatste komt de klaproos aan bod, een bloem die in Engeland een nationaal symbool is, haar rode kleur staat voor het bloed van de gesneuvelden. Het zwarte hart heeft een kruisvorm en staat voor rouw en het Christelijk symbool van lijden en verlossing. Op zondag zien we mekaar terug voor de speciale herdenkingsviering rond de voorbije oorlogen en voor de slachtoffers die in onze dorpen gevallen zijn. Verschillende leden van de oud-strijdersbond zijn aanwezig, alsook politici en verenigingen. Ieder is betrokken in deze viering voor vrede, want op vele plaatsen in de wereld is er volop oorlog met alle gevolgen van dien. Na de eredienst gaan we buiten in kring aan het gedenkteken van de gesneuvelden staan. De Burgemeester brengt een toespraak en we houden 1 minuut stilte.
Onze vormelingen zingen het vredeslied en steken een rode klaproos tussen de andere bloemen. Daarna leggen de verschillende politieke partijen en verenigingen een bloemenkrans aan het monument. Onder een stralende zon krijgt deze ontroerende belevenis een warme en vredige plaats in ons hart.
Chris