Hulpbisschop Mgr. L. Lemmens heeft in zijn publicatie “De kracht van het Evangelie. IJkpunten voor de pastorales zones” vier werkterreinen naar voren geschoven, waaraan we zouden moeten werken in de toekomst. Diaconie, catechese, het beheer van de financiële middelen voor de pastoraal, en… evangelisatie.
Bij de drie eerste werkterreinen konden we ons wel wat voorstellen, want dat doen we al… Maar, evangelisatie?
Onwillekeurig verbinden we evangelisatie met een missionaire kerk en doet “evangeliseren” ons terugdenken aan onze missionarissen die naar Afrika, Azië en Latijns-Amerika trokken om de goede boodschap, het goede nieuws te verkondigen.
En toch. Bij het bezoek van Paus Johannes-Paulus aan ons land – in 1985 – heeft de paus het over de afstand tegenover het geloof en over de religieuze onverschilligheid. “In uw eigen land wordt u geconfronteerd met nieuwe behoeften aan evangelisatie”, zei de paus toen.
Dat was 30 jaar geleden. Vandaag krijgen we meer dan ooit de opdracht om van deze evangelisatie werk te maken, want, zo zegt Paus Franciscus : “De kerk wordt gezonden om overal hoop te wekken, vooral waar deze hoop gewurgd wordt door moeilijke, vaak onmenselijke omstandigheden. Waar de hoop niet kan ademen, stikt hij. Er is nood aan zuurstof van het evangelie, aan de adem van de Geest van de Verrezen Christus die de hoop in de harten weer ontsteekt.”
Mensen worden vandaag niet meer als christenen geboren, ze moeten het worden.
Wellicht zijn we als christenen opnieuw een minderheid geworden in onze samenleving. Maar we moeten de idee van minderheid niet koesteren. Veeleer dient in ons de goesting te groeien om ook in aantal te groeien als christelijke gemeenschap, om een brede familie te worden, een volk. Daarom moeten we meer dan ooit tevoren het evangelie zelf ter sprake brengen. We moeten de goede boodschap vieren, verkondigen en beleven.
Evangeliseren is echter zoveel meer dan onderrichten of een leer doorgeven. Evangeliseren is de kracht van de heilige Geest doorgeven zodat mensen genezing vinden, bevrijding, bekering. Het Evangelie is op de eerste plaats niet een boek of een leer. Het is de kracht van Gods aanwezigheid die reddend onder mensen verschijnt, allereerst onder allen die lijden en nood hebben aan hulp, solidariteit, nabijheid.
Wij willen geen grootse dingen doen, geen grote evenementen organiseren. We willen als christelijke gemeenschap op de eerste plaats aanwezig zijn in wat er in onze gemeente gebeurt. We willen nabij zijn, vooral daar waar mensen ons het meest nodig hebben. Want in die kleine dingen van het leven, een luisterend oor, een solidair gebaar, zorg voor mensen in nood… heeft de ontmoeting met Jezus plaats. We willen mensen die de goede boodschap (nog) niet kennen of er onverschillig tegenover staan, uitnodigen om er kennis mee te maken.
Want, we zien wel het aantal mensen in onze kerken teruglopen, maar de vraag naar (religieuze) zingeving neemt omgekeerd evenredig toe.
Maar we willen ook mensen die zich in de goede boodschap willen verdiepen, hiervoor ook de gelegenheid bieden. We nemen hiervoor enkele initiatieven, waarover verder in Kerk & Leven en de website bericht zal worden. Zo zal er een aanbod zijn voor ouders van communicanten. En éénmaal per maand is er na de zondagsviering in Vertrijk de gelegenheid om na te praten over de lezingen van die zondag.
Om na te denken hoe we in onze Pastorale Zone werk zullen maken van evangelisatie hebben we een kleine werkgroep opgericht van een zevental enthousiaste mensen met veel goesting. U kunt met ons komen meedenken en –werken aan deze boeiende evangelisatie-opdracht. Stuur een mail naar info@sjalom-boutersem.be of neem contact op met het secretariaat van de Pastorale Zone op het nummer 0475 97 56 82.
Guido Dumon, verantwoordelijke werkveld evangelisatie.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.