Kinderen van het licht

Vorige week vonden jullie in het parochieblad de uitnodiging voor de kinderzegening op zondag 7 februari. Tevens werd er woordje uitleg gegeven over Lichtmis, beide werden deze zondag gevierd in de kerk van Vertrijk. Ook wij, de toekomstige eerste communicantjes waren uitgenodigd om mee te vieren.

We kwamen samen een halfuurtje voor de viering, waar we samen nadachten over wat het betekent om gedoopt te worden en hoe dat gebeurt. We hebben ook het verhaal gelezen van Jezus zijn doopsel. Dan gingen we naar de kerk. Daar waren we zeker niet de enige kindjes. De kindjes die dit jaar gedoopt zijn en hun broertjes en zusjes waren immers ook uitgenodigd.

We kregen allemaal een kaarsje (ook de kindjes die niet dit jaar hun eerste communie doen). We hebben dit dan voorzichtig naar voor gebracht, zodat er een echte zee van licht ontstond.

We lieten al die kaarsjes branden omdat ze veel licht geven want als we goed kijken en luisteren naar Jezus, kunnen we een lichtje zijn voor anderen. Net wat we proberen te doen vanaf ons doopsel.

Tijdens de eerste lezing maakten we een hele, hele grote kring in de kerk met afwisselend een kind en een volwassene. Zo nam een grote hand steeds een kleine hand vast en een kleine hand een grote hand. Want het verhaal van de eerste lezing ging als volgt:

De grote hand en de kleine hand

De kleine hand zei tot de grote hand: “Hé, grote hand, ik heb je nodig want bij jou ben ik geborgen.
Ik voel je hand wanneer ik wakker word en jij dan bij me bent,
wanneer ik honger heb en jij mij voedt,
wanneer ik met jouw hulp mijn eerste pasjes zet,
wanneer jij mij helpt als ik een toren bouw,
wanneer ik bij je kom als ik wat angstig ben.
Kom, blijf bij mij en hou me vast.”
En toen zei de grote tot de kleine hand: “Hé, kleine hand, ik heb je nodig want jij hebt mij gegrepen.
Dat voel ik als ik veel voor jou mag werken,
als ik speel en lach en dol met jou,
als ik met jouw kleine ogen wonderbare dingen opnieuw ontdek,
als ik je warmte voel en van je hou
en als ik merk hoe ik met jou weer kan bidden en danken.
Kom, blijf bij mij en hou me vast.”
“Ik heb jullie nodig”, zegt God, “om mijn droom van de wereld waar te maken: een wereld vol tederheid en geborgenheid, een warme thuis voor alle mensen.
Kom en reik me je hand. Ik laat je nooit alleen.”

Pannenkoeken

Na de viering hebben we met z’n allen pannenkoeken gesmuld naar aloude Vlaamse traditie. Met dank aan lieve mama’s en papa’s die deze gebakken hadden.

En wat bleek, achteraf hadden we nog zo veel pannenkoeken over dat we ze naar het rustoord ‘Vondelhof’ hebben gebracht. De verpleegsters van het Vondelhof waren super blij dat ook aan de bewoners werd gedacht. Lichtmis is toch, volgens de traditie, pannenkoeken bakken en dat weten de mensen in het rustoord zeker nog vanuit hun kinderjaren.

En of ze hebben gesmaakt? Dat vragen we bij een volgend bezoekje.

Tekst Astrid Paenhuys, catechiste eerste communie.
Foto’s: François Moczara