Op 30 augustus 2024 mochten we eindelijk het project in de kerk van Butsel inhuldigen en toelichten.
Het was deugddoend om te zien hoeveel geïnteresseerden de kerk binnen liepen, benieuwd naar wat daar allemaal stond te gebeuren.
Dit project kwam tot stand dankzij de steun van Space for grace, de kerkfabriek H. Maria Boutersem en de Pastorale zone Sjalom Boutersem/
Het project ‘Kom en zie’ waar een 4-tal jaren hard aan gewerkt werd, is officieel geopend en werd door priester Stefaan gezegend. Zegenen, ‘bene dicere’ is: goede dingen zeggen. Geen magische formule maar vragen dat het goed mag gaan met het project en met de mensen die op deze plek rust en inspiratie zoeken.
Maar vooraleer Raf Lust van Space for Grace met Mia het doek rond het welkombord weg nam werd het project toegelicht door Mia Lamaire. Het heeft 4 grote doelen, nl. de kerk in te richten tot:
- ‘Een oase’, rustplek voor de toevallige passant (wandelaar of fietser).
- Een plek van ontmoeting, uitwisseling en verbinding. Iedereen is welkom, geloofsgenoten, niet gelovigen, anders gelovigen, mensen die zoeken en twijfelen.
- Een plek waar de brug gelegd wordt naar de grotere wereld.
- Een ruimte die het christelijke verhaal op een creatieve manier brengt en op ons leven legt. Een ruimte die uitnodigt om samen te vieren en te ontdekken.’
De kerk van Butsel in een idyllisch landschap leek een ideale plaats.
De 4 belevingstafels kregen een thematische invulling. September/oktober staat in teken van ecologie in de wereld, de kerk, ons eigen leven. Hoe gaan wij om met wat de schepping ons biedt?
- Tafel 1 - Halte. Hier mag je stilvallen; een tekst brengt je in de nodige stemming.
- Tafel 2 - Spoor. Verwijst naar een korte tekst of een verhaal die jou kunnen raken, bevragen, inspireren, op een (nieuw? ander?) spoor zetten.
- Tafel 3 - de Wissel. Hier is er kans tot creativiteit, ervaringen uitwisselen tussen mensen, tussen jong en oud...
- Tafel 4 – de Brug stuurt je terug naar buiten, brengt je in contact met de buitenwereld, misschien met vernieuwde inzichten, een engagement…
Poortwachters.
Mia deed een warme oproep. Wie graag verder wil meewerken aan dit project kon zijn/haar naam opgeven met contactgegevens. We hebben zeker ‘poortwachters’ nodig, letterlijk. Mensen die de kerkdeur willen openen en/of sluiten. Mensen hier dichtbij of mensen die een morgen-of avondwandeling willen maken richting kerk Butsel. Zo wordt ons logo, een open deur, elke dag mogelijk.
Daarna kreeg de harpmuziek van Astrid Dignef alle aandacht en bewondering. Hemelse muziek op de plek waar we vieren en bezinnen.
Verheugd zongen alle aanwezigen blij en vrolijk het lied Laudato si, begeleid door het St. Hilariuskoor, Bojeko en Herman op zijn accordeon. Dit lied past helemaal in het thema dat de volgende maanden hier de volle aandacht krijgt. Geprezen zij God om zijn schepping. Een uitnodiging voor ons om alles wat ademt en leeft met respect te behandelen.
Tijdens het ontdekken van de tafels werden de aanwezigen getrakteerd op een fris drankje en een lekker en gezond hapje van ‘Gezonde buurt’, een eerste en heel mooi voorbeeld van hoe we als pastorale zone met verenigingen proberen samen te werken, kortom schitterend. Er werd nog lang nagepraat, velen komen terug om alles rustig te bekijken op eigen ritme. De doorgeefkast werd bewonderd. Er zijn reeds enkele poortwachters in zicht. De oproep kreeg weerklank. We kunnen de kerkdeur alle dagen openen. Fantastisch!
De opening was een mooie halte in het traject dat we nu verder zullen uitbouwen.
De trein kan verder rijden:
met alle mensen die meewerken,
die langs komen en kunnen genieten van de rust en van wat ze horen en zien.
De mooie verpakte tulpenbollen die iedereen op het einde mee kreeg zijn een mooi aandenken aan dit unieke moment. Ze zijn symbool van de hoop en het vertrouwen dat dit nieuwe begin verder kan groeien als we er samen aan werken.
Veel dank aan iedereen die een klein of groot steentje heeft bijgedragen om dit project te realiseren.
Dank aan alle aanwezigen om in ons te geloven, ons te stimuleren, enthousiast te zijn, ons met raad en daad bij te staan.
We zijn vertrokken! Welkom! Kom en zie.
Mogen we op de vleugels van de vogels verder vliegen en de nieuwe wind voelen.
Een zachte bries die ons tot rust en stilte brengt.
Een deugddoende wind die ons kan inspireren.
Een speelse wind die jong en oud uitdaagt om verhalen te delen.
Een wervelende wind die ons terug naar buiten stuwt.
Namens de werkgroep ‘Space for grace’
Wat voorafging