Op donderdag 17 maart organiseerde onze Pastorale Zone haar eerste vastenconferentie in de Sint-Hilariuskerk te Boutersem. Het idee voor zo’n conferentie ontstond in de werkgroep ‘evangelisatie’. De vastenperiode is het uitgelezen moment om even “stil te staan”, om te bezinnen. We vonden senator Steven Vanackere bereid om een getuigenis te brengen over maatschappelijk en politiek engagement enerzijds en geloven anderzijds. We vroegen hem om te vertellen of voor hem geloof een kracht kan zijn voor zijn politiek engagement.
Steven Vanackere is momenteel senator, maar was tot voor kort vice-eerste minister, minister van Buitenlandse Zaken en minister van Financiën in de federale regering. Hij stamt uit een Westvlaamse politieke familie, maar woont zelf al lang in de Brusselse deelgemeente Neder-over-Heembeek. Hij schreef in 2013 een boek “De eerste steen. Zeven hoofdzonden in politiek en samenleving.”, waarin hij ook een hoofdstuk aan “politiek en geloof” wijdde.
Steven Vanackere startte zijn conferentie met de stelling dat de scheiding tussen Kerk en Staat een zegen is. Maar we zijn wel doorgeschoten, vond hij. Het religieuze moet nu blijkbaar compleet uit het openbare leven verdwijnen omwille van de zogenaamde neutraliteit. Onder neutraliteit wordt dan verstaan dat alles wat naar het religieuze kan verwijzen uit de publieke ruimte gebannen moet worden. Dit heeft christenen in de catacomben van de privésfeer doen kruipen en heeft ons een lauwe Vlaamse Kerk bezorgd. Vanackere heeft het liever over actief pluralisme dat gebaseerd is op stevig gewortelde overtuigingen en op de openheid voor andermans opvattingen. “We hebben het afgeleerd om de degens te kruisen over waarden”, aldus Vanackere.
Twijfel is essentieel voor het geloof. Absolute zekerheden verbergen vaak vooroordelen en hoogmoed. Een zoekende houding is onvermijdelijk voor wie gelovig door het leven poogt te gaan.
Voor Steven Vanackere is geloof “de innerlijke overtuiging dat er een persoonlijke God is, die het goed voor heeft met mij en met alle andere mensen. Het vertrouwen dat Hij een antwoord heeft op mijn diepste zinvraag, ook al is mijn verstand nog te klein om dat antwoord te omvatten en te beheersen. Het aanvoelen dat een mens gemaakt is om in verbondenheid en in liefde te leven. De overtuiging dat elke mens een goddelijke kwaliteit in zich draagt.”
Steven Vanackere sloot zijn boeiende en inspirerende conferentie af met 5 bronnen van inspiratie die voor hem belangrijk zijn.
- De parabel van de talenten. De dringende vraag om de wereld niet te ondergaan maar om in te grijpen. Een sterke uitnodiging voor maatschappelijk engagement.
- Elke mens telt. Christus was er voor iedereen, niet alleen voor een uitverkoren volk. De naam van elke mens staat in de palm van Gods hand geschreven.
- Het tegendraadse karakter van het christendom. Christus zegt immers dingen die ingaan tegen wat we als gewoon ervaren : ‘de eersten zullen de laatsten zijn’,…
- Wat je voor de minsten van de mijnen hebt gedaan, heb je voor mij gedaan. Een christen kan daarom nooit kiezen voor onverdraagzaamheid en racisme.
- Pasen, het verrijzenisverhaal. Zelfs met ons falen is er altijd een God die alles goed maakt. Een ouder houdt van zijn kind, ondanks de fouten die het begaat.
Steven Vanackere vertelde aan het slot dat het vandaag een bijzondere dag voor hem was : hij werd 52 jaar en 1 maand oud. “Een vreemde gewaarwording: dag op dag zo oud zijn als je vader ooit is geworden. Vanaf morgen ben ik een mens die altijd ouder zal zijn dan zijn eigen vader, op de dag dat die (veel te vroeg) stierf.” (nvdr. : Steven’s vader, Leo Vanackere, toenmalig gouverneur van West-Vlaanderen, stierf op 52-jarige leeftijd. Steven was toen 15 jaar oud.)
Na de getuigenis van senator Vanackere volgde een kort gebedsmoment, dat inspeelde op zijn persoonlijk ‘verhaal’ en getuigenis : “Ik heb geen andere handen dan de uwe”. God handelt door mensen…
Wij zijn Gods boodschap in woord en daad.
Christus heeft geen handen dan onze handen om zijn werk vandaag te doen.
Hij heeft geen voeten, alleen onze voeten om mensen tot Hem te brengen.
Christus heeft geen lippen, alleen onze lippen om van Hem te getuigen in deze wereld.
Hij heeft geen hulp, alleen onze hulp om mensen voor Hem te winnen.
Wij mensen zijn de boodschappers van Jezus om Zijn Evangelie uit te dragen.
Wij zijn Gods boodschap in woord en daad.
Mooie liederen, gebracht door het Sint-Hilariuskoor, maakten er bovendien een bijzonder stemmige avond van. Eens te meer werd de bijdrage van het koor door de aanwezigen zeer gewaardeerd.
Pastorale coördinator Christ Smeets dankte tot slot allen die bijdroegen tot het welslagen van deze avond : op de eerste plaats senator Vanackere, de werkgroep evangelisatie, het Sint-Hilariuskoor, de medewerkers van de parochie Boutersem, en uiteraard… alle aanwezigen.
Bij een glaasje wijn of fruitsap uit de Wereldwinkel werd nog lang en druk nagepraat.
Hierbij de link naar het fotoalbum van deze avond.
Guido Dumon
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.