“Bed is grote afwezige in kerkgebouw”

De Bijbel gaat in tegen het dualisme dat wat “hoger” is, los van het lichaam staat. Dat stelt Koen Dekorte, coördinator van het lab voor levensbeschouwing YOT in en rond de Brugse Magdalenakerk, deze week in Tertio. Het weekblad heeft een dossier over de Bijbel en seksualiteit.

In een kerkgebouw heb je een tafel, maar geen bed, poneert Dekorte: “We weten waarom: het heeft te maken met intimiteit en seksualiteit. Maar aangezien alle belangrijke gebeurtenissen in het leven gebeuren rond tafel en bed, is het eigenaardig dat het bed de grote afwezige is in het kerkgebouw. Ik weet wel, de tafel van de eucharistie is niet zomaar een tafel. Ze heeft een gelaagdheid. De vraag is: hoe kun je het leven zelf aanwezig stellen zodat het wordt opgetild, maar niet op zo’n manier dat het vergeestelijkende dualisme weer binnensluipt? Sacraliteit is maar authentiek als ze recht doet aan de volledige mens.” Dekorte bracht ooit de schilderij Gezin Van Jan De Wachter, die een bed afbeeldt, binnen in een kerk. Sommigen vonden het een schending van de sacraliteit.

Directeur Jean Bastiaens van het Bijbelhuis Zevenkerken zet in zijn vraaggesprek voorop dat het Oud Testament niet negatief oordeelt over het lichaam. In Genesis 2 en 3 leest hij dat de kostbare, levenwekkende seksualiteit gevaarlijke aspecten heeft zoals domineren en geweld. “Geen enkele relatie zal los, vrij zijn van die ambiguïteit.” Bastiaens geeft het verhaal van David en Betsabe als voorbeeld van seksualiteit en macht. “David ziet vanuit zijn hoge positie de vrouwen baden en ontdekt Batseba. Zijn verlangen wordt gewekt en hij wil dat verlangen onmiddellijk bevredigen, los van de rede, los van de samenleving. David zal alle machts- en geweldsmiddelen gebruiken om zijn seksuele verlangen te bevredigen. Het is een vreselijk bruut en cru verhaal, onverbloemd, maar dat het er zo staat, is dan weer de kracht van de Bijbel. De grote koning David staat in zijn hemd.”

Lieve Deruwe, zuster Godeliph van de gemeenschap sint-Trudoabdij in Brugge, benadrukt dat het goed is Hebreeuws te leren om misvattingen weg te nemen. “Een Bijbeltekst in het Hebreeuws is echt levendiger dan in veel vertalingen en ook concreter, ‘fysieker’.  Neem de eigenschappen van God: chesed wordt vertaald in ‘goedertierenheid’, terwijl het een groter betekenisveld heeft: verbondsliefde en verbondstrouw, vanuit de belofte, ook vanuit een overgrote liefde. Hoe kunnen wij dat in het Nederlands zeggen? God is ‘geduldig’. In het Hebreeuws staat er ‘traag met de neus’, weerom fysiek, plastisch uitgedrukt. Het betekent: traag met de woede, het duurt lang voor Hij kwaad wordt.”

Lees het hele dossier deze week in Tertio.