Nederlands journalist en schrijver Stephan Sanders gaat sinds enkele jaren opnieuw naar de zondagsmis. Daar treffen de verscheidenheid aan geloofsbelevingen en de openheid voor twijfel hem. 'Achter iedere pilaar vind je wel een andere kleur van geloof', getuigt hij in Tertio van 13 december 2017.
'Ik vond het moeilijk me voor te stellen dat ik op een frisse zondagochtend plots op de fiets zou stappen en naar een kerk zou rijden', geeft Stephan Sanders toe. 'Toch is dat precies wat is gebeurd. En opeens stel je vast dat je niet de enige bent die dat doet. Dat geloof, dat ik eerst puur individueel beleefde als relatie tussen God en mezelf, wordt zowaar een collectief en sociaal gebeuren. Dat het christelijke geloof een wezenlijke gemeenschapsdimensie kent, was een openbaring voor mij.'
Humuslaag van het geloof
Toch was het kerkbouw Sanders niet volkomen vreemd. 'De familie Sanders – die mij adopteerde – was een katholiek gezin. Vooral van mijn adoptiemoeder, die een diep spiritueel persoon was, kreeg ik de humuslaag van het katholieke geloof mee. Maar toen ik volwassen werd, is dat deel van mijn jeugd volledig in de vergeethoek geraakt. Ik was gewoon niet met geloof bezig.'
'Toch ervaar ik sinds ik opnieuw deelneem aan de eucharistievieringen dat de katholieke sacramenten me nooit volledig vreemd geworden zijn. Het katholieke geloof is rijk aan symbolen, rituelen en mysterie. Als vijftiger leer ik de diepe betekenis ervan naar waarde schatten.'
Lees het volledige interview deze week in Tertio.
Vraag een proefnummer of abonnement aan.
