“Een icoon, een model, een heldin van onze tijd.” Oud-minister van Defensie Jean-Pol Poncelet kwam woorden tekort om Claudie Haigneré in te leiden bij de Grandes Conférences Catholiques in Brussel. De enige vrouwelijke Franse astronaut in de ruimte en eerste Europese in het internationaal ruimtestation ISS werd haar leven lang gestuwd door een onverzadigbare drang naar ontdekkingen. Te veel appétit voor één enkel leven.
Bovenal is ze astronaut – dat spreekt het sterkst tot de verbeelding – maar Claudie Haigneré is ook arts, neurowetenschapper, Frans oud-minister en voorzitter van een wetenschapsmuseum. Aan Tertio vertelt deze grande dame met vuur over haar talrijke levens, met Europa als rode draad.
“Als je dan door de patrijspoort naar de aarde kijkt, dwingt het ongewone beeld van onze planeet, zonder horizon, je tot contemplatie en verwondering”, beschrijft ze haar ervaring in de ruimte. “Vanuit het ruimteveer zie je ongeveer een derde van de planeet. In 90 minuten draaien we één toer rond de aarde aan 28.000 kilometer per uur. Dat doen we 16 keer per dag. Op 400 kilometer van de aarde ontdek je in één beeld – het zogenaamde overview effect – de eindigheid, maar ook de enorme schoonheid van de planeet. In de donkere, vijandige kosmos zien we buiten ons team alleen op de aarde sporen van leven. Dat is ongelooflijk indrukwekkend: het bewustzijn dat wij allen behoren tot die aardse, menselijke soort. Dat identiteitsbesef overstijgt het kleine menselijke individu. De poëtische schoonheid van de aarde bezorgt mij dan ook vaak een onvoldaan gevoel over het menselijk gedrag: we zouden beter moeten weten…”
Lees het volledige interview in Tertio van deze week.
