“Geloof en spiritualiteit betrekken bij ontwikkeling”

“Populorum Progressio” werkt door in “Laudato Si’”. De vijftigjarige encycliek van paus Paulus VI legde het fundament voor de katholieke ontwikkelingssamenwerking. Daarbij zijn geloof en ontwikkelingsidealen niet te scheiden. Dat stellen Cécile Renouard en Augusto Zampini Davies in het Tertio-dossier van deze week.

Cécile Renouard , directeur van CODEV, een onderzoeksprogramma rond bedrijven en ontwikkeling, legt uit dat het concept van “integrale ecologie” van “Laudato Si’” ook “geïntegreerde ecologie” dient te zijn. “Ontwikkeling heeft zijn weerslag op het milieu, maar het sociale luik staat er niet los van. Bovendien is het verbonden met het economische en culturele aspect van het dagelijkse leven. Franciscus toont hoe een bedrijf de weg van de rechtvaardigheid kan integreren in zijn werking.”

Voor Renouard integreert “Laudato Si’” de inzichten van “Populorum Progressio” in die van “een relationele ontologie”. “De hele Schepping wordt betrokken. Het hele concept van ‘integrale ecologie’ herneemt uiteraard het idee van ‘integrale ontwikkeling’, maar zet bovendien de mens in relatie tot heet leven in het algemeen.”

“Als je wil gaan voor integrale menselijke ontwikkeling, moet je rekening houden met het geloof van mensen”, vult Augusto Zampini Davies aan. “80 procent van de wereldbevolking zegt godsdienstig te zijn. Het is voor hen volkomen onmogelijk de ontwikkeling van hun leven te bedenken zonder hun geloof.”

Volgens Zampini, theologisch adviseur voor het Britse “Catholic Agency for Overseas Development”, kan erkenning van hun geloof mensen motiveren het slechte te verbeteren. “Paus Franciscus noemt de ecologische problematiek te grootste uitdaging ooit voor de mensheid. Daar heb je diepe motivatie voor nodig. Je moet geloof, spiritualiteit en overtuigingen daarbij betrekken.”

Lees het volledige interview met beiden deze week in het Tertio-dossier.