“Opstoten van anti-Europees sentiment, migratiemoeheid en economische bloedarmoede zijn stuk voor stuk symptomen van een fundamenteel ongezonde situatie binnen de Franse samenleving”, vertelt Mia Doornaert in Tertio van 19 april, naar aanleiding van de presidentsverkiezingen. “Fransen hebben minder angst voor crisis dan voor middelmatigheid.”
“Een veelbesproken aspect van de spécificité française blijft de laïcité die begin vorige eeuw wettelijk is verankerd. De Franse staat erkent hierdoor geen godsdienstige gemeenschappen; kent uitsluitend citoyens”, stelt Doornaert. “Aanvankelijk vormt die regeling een begrijpelijke reactie tegen de toenmalige – enorme – kerkelijke invloed. De tijden zijn evenwel danig veranderd. Daarom leveren rabiate vrijzinnigen met hun antiklerikale discours in mijn ogen een strijd die al lang is gestreden. Giftige reacties op François Fillon – een praktiserend katholiek – zijn uitermate voorspelbaar. In België kennen we overigens hetzelfde fenomeen. Christenen worden vanuit een bepaalde hoek afgeschilderd als fossielen die verlangen naar een maatschappij uit het verleden. Een tweede overeenkomst met ons publieke debat vind ik het selectieve karakter van de aanvallen. Linkse laïcs trekken van leer tegen les ‘calotins’ maar zwijgen zedig over de islam, op Jean-Luc Mélenchon na. Terwijl net sommige moslims moeite hebben met verworvenheden van de moderniteit. Christenen vallen geen boekhandels aan waar bijvoorbeeld blasfemische boeken over Jezus Christus in de rekken liggen. Bij moslimgelovigen valt een andere reactie te vrezen. Denk aan de cartoons over Mohammed.”
Lees het volledige interview deze week in Tertio. Proefnummer en abonnement: www.tertio.be
