“Voor mij is het als gehuwde diaken belangrijk dat het gezin dat engagement samen beleeft”, getuigt Dries de Bakker. “Onze roeping vertrekt inderdaad vanuit ons huwelijk”, beaamt José Roelant. Tertio bracht de twee diakens voor het nummer van 14 augustus 2019 samen voor een zomerse tweespraak.
“Over het algemeen merk ik de nood aan mensen die dromen en durven te spreken als profeten”, zegt Dries de Bakker. “Waarom is iemand priester of diaken geworden? Door de nieuwe media en framing wordt het ons niet makkelijk gemaakt daarover te spreken, maar er zijn mogelijkheden. Daarom is het bijvoorbeeld goed dat we op andere plekken aanwezig zijn: op onze job, in de sportclub, in een koor. Het is eveneens belangrijk ruimte te laten aan anderen. Daarom alleen al is luisteren zo belangrijk. Aan de schoolpoort bijvoorbeeld krijg je zoveel verhalen.”
“Die aanspreekbaarheid herken ik”, vult José Roelant aan. “Al is die niet onbegrensd. Maar als je beschikbaar bent, moeten mensen kunnen ervaren dat je oprecht naar hen luistert en dat je daadwerkelijk hoort wat ze zeggen.”
Beiden zien het permanente diaconaat niet als een opstap naar een eventueel toekomstig gehuwd priesterschap. “Als gehuwde mannen priester mogen worden, ben ik geen vragende partij”, reageert Roelant. “De concrete invulling van de priesterroeping is zeker op parochies complex geworden. Al is de opdracht van de parochieploegen van de nieuwe parochies in het bisdom Gent een aanzet om de priesters in hun eindverantwoordelijkheid te ondersteunen.”
“Ik zou ook de kat uit de boom kijken”, stelt De Bakker. “Welke invulling kent dat gehuwde priesterschap? Dat is verbonden met een beeld van kerk-zijn. Zoals we nu kerk zijn, zou ik het ook niet doen. De organisatiestructuur moet anders en wel zo dat onze roeping diepgang krijgt.”
Lees het volledige interview deze week in Tertio.
Proefnummer of abonnement? www.tertio.be
