Bij discussies over het vak Levensbeschouwing, ethiek en filosofie (LEF) gaat het niet over een technische of organisatorische kwestie. Het gaat fundamenteel om een discussie over wat opvoeding inhoudt in een reële, seculiere, ook door religieuze diversiteit gekenmerkte samenleving. Het LEF-pleidooi doet zich voor als een puur redelijk pleidooi; in feite is het sterk ideologisch geladen, betoogt filosoof Herman De Dijn in Tertio van 30 augustus 2017.
“Met de regelmaat van de klok komt in de media het pleidooi aan bod voor een door de staat in alle scholen verplicht te stellen nieuw vak Levensbeschouwing, ethiek en filosofie (LEF)”, stelt De Dijn in zijn opinietekst. “Dat vak beoogt kennisoverdracht, op een verondersteld onafhankelijke en objectieve manier, over de voornaamste religies en levensbeschouwingen, waarbij ook de atheïstische kritiek op religie aan bod moet komen. De invoering van LEF in het nationale curriculum van alle scholen zou gepaard moeten gaan met het facultatief maken van de godsdienstles.”
“Het mag duidelijk zijn dat het de voorstanders van LEF om veel meer gaat dan het invoeren van een nieuw vak met nieuwe job-opportuniteiten voor filosofen en ethici”, vindt De Dijn. “Hun pleidooi hangt nauw samen met hun politiek-filosofische visie op de seculiere staat, op zijn verhoudingen tot religieuze groepen en minderheden, op de plaats van en de waarde gehecht aan religie in de samenleving, en op de betekenis en de rol van het onderwijs in de samenleving.”
Lees hier het volledige opiniestuk van Herman De Dijn: http://bit.ly/2wbT0Y0
Proefnummer en abonnement: www.tertio.be
