“Van niet-ontwikkeld kindje kun je alleen zelf afscheid nemen” | Kerknet
Overslaan en naar de inhoud gaan

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
kerknet
  • Hulp
  • Startpagina portaal
  • Mijn parochie
  • Aanmelden of registreren
Menu
  • Startpagina
  • Kerk
  • Vieringen
  • Shop
  • Zoeken
Tertio

Tertio

  • Startpagina
  • Contacten
  • Zoeken
  • Meer
    • Zoeken
    • Neem een abonnement Bezoek onze website
“Een doodgeboren kind is tastbaar voor de buitenwereld, het is een kindje waarvan afscheid genomen wordt. Van een niet-ontwikkeld kindje kun je alleen zelf afscheid nemen”, stelt Marjolijn de Cocq.  © De Bezige Bij

“Van niet-ontwikkeld kindje kun je alleen zelf afscheid nemen”

icon-icon-blog
Gepubliceerd op dinsdag 28 juni 2022 - 10:33
Afdrukken

Gemiddeld eindigt 25 procent van de zwangerschappen in een miskraam. Toch wordt er over dat stille verdriet zelden gesproken. Marjolijn De Cocq (1967) is journalist bij de Nederlandse krant Het Parool en ervaringsdeskundige. Met het boek en de website Maar ik hield al van je hoopt ze het taboe te doorbreken.

“Rond een miskraam hangen veel gevoelens. Mijn vierde miskraam is alweer lang geleden, maar als journalist ontdekte ik dat ouders na een miskraam nauwelijks handvatten hebben. Online fora over vlinderkindjes zijn vaak erg zoet. Vanaf het prilste begin van de zwangerschap was er voor mij geen vlindertje, maar een kind. Je stelt je voor hoe je leven als moeder zal zijn, je verzint namen. Je droomt een kind dat er uiteindelijk niet komt. Ik wilde al langer iets met mijn ervaringen doen, maar het idee een boek te schrijven werd te groot. Bovendien zag ik ertegenop die verdrietige periode op te rakelen.

Overtreffende trap

Toen ik het er met een redactiechef over had, stelde ze me voor een persoonlijk verhaal te schrijven waarin mensen zich kunnen herkennen. Op mijn artikel in Het Parool kwamen veel reacties. Drie uitgeverijen toonden interesse, maar ik kreeg ook een ingezonden brief waarmee mijn boek begint (citeert): ‘Beste Marjolijn, o ja, ik ook natuurlijk. Maar laten we deze miskramen op een rijtje zetten. Niet goed bevruchte of zelfs onbevruchte eitjes deden alsof. Zwangerschappen die in de dop gesmoord worden wegens bovenstaande redenen. Maar twee blakende kinderen aan je zij. Beetje relativeren, niet zo uitspinnen? Want het gaat niet! om doodgeboren kindjes’. Dat is precies de reactie die je vreest en waarom er zo weinig over miskramen wordt gepraat. Er is altijd wel een overtreffende trap die afbreuk doet aan je eigen ervaringen.

Tastbaar

Een doodgeboren kind is tastbaar voor de buitenwereld, het is een kindje waarvan afscheid genomen wordt. Van een niet-geboren, niet-ontwikkeld kindje kun je alleen zelf afscheid nemen. Rond miskramen heerst nog veel onbegrip.”

Verder lezen?

Vraag een gratis proefnummer aan of neem een abonnement.

Gepubliceerd door

Tertio

Meer

Blog

Deel dit artikel

Deel op Facebook
Deel op Twitter
Deel via e-mail

Lees meer

Een gedeelde missie voor alle gedoopten
readmore

Gebedsintentie paus oktober 2024: voor een gedeelde missie

icon-icon-inspiratie
De pijn van de slachtoffers van milieurampen
readmore

Gebedsintentie paus september 2024: voor de schreeuw van de aarde

icon-icon-inspiratie
gebedsintentie paus augustus 2024: politieke leiders
readmore

Gebedsintentie paus augustus 2024: voor politieke leiders

icon-icon-inspiratie

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
© 2025 Kerk en Media vzw
Vacatures
Contact
Voorwaarden
YouTube
Twitter
Facebook