“Dankbaarheid is het blootleggen van het relationele weefsel waarin wij als mensen staan.”
Een monnik is schijnbaar alles wat de moderne mens niet is: stil, ingetogen en gehoorzaam. Nochtans inspireert de figuur van de monnik Erik Galle in zijn jongste boek, “In de leer bij de monnik. Monastieke accenten in het dagelijks leven” (Tertio nr. 969 van 5/9/’18). De titel dekt helemaal de inhoud.
Erik Galle noemt In de leer bij de monnik zijn meest persoonlijke boek, waarin hij inzicht geeft in wat zijn “monnikenhart” ten diepste beweegt. Hij gaat een dialoog aan met belangrijke inzichten uit de monastieke traditie en zet ze tegenover de heersende cultuur van vandaag. Daarnaast maakte hij bij elke overweging een passende tekening met een korte meditatie die de diepte van het voorgaande blootlegt. Elk stukje eindigt met een gebed.
Uiteraard begint de auteur bij de stilte. Ze dient om de steen rond ons hart vrij te maken. “Stilte werkt als een beitel, die met zachte hand en een eindeloos geduld gehanteerd wordt. De aandacht richt zich op de buitenkant van ons hart. De steen die zich daar bevindt, moet verdwijnen. Om ons hart van vlees dat daaronder verborgen zit niet te raken, werkt de stilte langzaam in op die steen. Stukje per stukje komt los. Jaren duurt het vooraleer ons hart volledig vrijgemaakt wordt door de stilte.”
