Tertio zoomt deze zomer onder in op de zeventigjarige Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Een knelpunt, zo stelt het standpunt op 4 juli 2018, is de woekerende aanwas van steeds bijkomende mensenrechten. Daarbij is het geen uitzondering dat nieuwe rechten conflicteren met de klassieke grondrechten.
Denk aan (trans)genderrechten die het traditionele familierecht uitwissen. Of nog een voorbeeld: als abortus en euthanasie straks mogelijk pure patiëntenrechten worden, dan hebben zorginstellingen en hun ethische comités niets meer in de pap te brokken over het al dan niet verstrekken van die louter medische handelingen. Wat rest er dan nog van hun grondwettelijke vrijheid van vereniging? Zulke nieuwe rechten zijn eigenlijk een aanfluiting van de originele mensenrechten. Waar die grondrechten aanvankelijk na de oorlogsgruwel het leven wilden beschermen, dwingen ze nu de dood af.
