Kerstmis nadert, maar dit jaar wordt het door corona geen groots commercieel familiefeest. Dat biedt misschien juist kansen om de essentie ervan te herontdekken. Destijds viel er ook niet veel te vieren: geen plaats in de herberg, een kind in de voederbak en daarna op de vlucht slaan. En toch was het een wonder: zo verkoos God onder de mensen te komen. Theoloog Robert Cheaib, auteur van Un Dieu humain, belicht voor Tertio nr. 1.088 van 16 december 2020 dat wonder van de menswording.
Waarover gaat Kerstmis eigenlijk? Christenen vieren dan de geboorte van Jezus, de Zoon van God. Dat God als Mensenzoon onder ons kwam wonen, toont meteen dat de God waarin christenen geloven, een op mensen bedachte God is. Uit liefde voor de mensen wou Hij tot het uiterste gaan in nabijheid. Kunnen we in zo’n nabije en kwetsbare God geloven? “Voor Friedrich Nietzsche is zo’n God alvast te ‘menselijk, al te menselijk’”, reageert Robert Cheaib.
“God wordt geen mens uit noodzaak of vanuit een determinisme of vanuit een folie of gril; neen, Hij doet het uit liefde. De christelijke traditie spreekt ook over pre- en pro-existentie. Daarmee geven we aan dat Christus wordt wat Hij daarvoor niet was: mens. Hij brengt niet zomaar een bezoekje aan de aarde, Hij is geen toerist, neen, Hij treedt werkelijk onze geschiedenis binnen. Er is een voordien en een nadien, in de menselijke geschiedenis – wat onze jaartelling duidelijk maakt – en ook in de eeuwige geschiedenis – wat een paradox, moeilijk te bevatten, maar het is zo.”
Abonneer of vraag een gratis proefnummer op www.tertio.be
