Christen in plurale en seculiere “post”-wereld

“Doen de kerkgemeenschappen voldoende inspanningen om in te spelen op de huidige realiteit? Leven ze niet te veel in de oude wereld?”, vraagt Fins theoloog Veli-Matti Kärkkäinen. Volgens hem falen de kerken in hun reacties op de postmoderne wereld. “Met liberalisme en conservatisme komen we niet vooruit. Een meer authentieke navolging van Christus is geboden, waarbij getuigenis, dialoog en tolerantie vooropstaan.”

“Kerken krijgen te maken met twee soorten pluralisme: een intern en een extern. Er is nog veel werk aan de winkel om het interne pluralisme en de externe diversiteit een plaats te geven en te aanvaarden. Bovendien verschuift het epicentrum van de kerken van de noordelijke naar de zuidelijke hemisfeer. Die globalisatie en internationalisering worden door sommigen omschreven als een ‘macroreformatie’. Daartoe behoort het belangrijke fenomeen van de migraties. Het Zuiden exporteert een christelijke diaspora naar het Noorden. In de Verenigde Staten heb je de Hispanics uit Latijns-Amerika. In Europa heb je de Afrikanen, maar vergeet ook niet de migrantenkerken uit de Filipijnen, India en China. Ook de Aziaten rukken op. Dat heeft een enorme impact op de westerse kerk en tot nu toe is dat fenomeen weinig bestudeerd of in kaart gebracht. De samenstelling van de kerk wijzigt grondig en je kunt terecht spreken van een wereldkerk. De twee grootste fracties binnen het christendom zijn de rooms-katholieken en de charismatische pinksterkerken en theologisch zie je vooral de opmars van tegelijk een liberalisme en een conservatisme. Welke van die twee strekkingen is de legitieme woordvoerder van het christendom in een seculiere en plurale maatschappij?”, vraagt de Finse lutheraan.