Kader Abdolah vindt het een voorrecht migrant te zijn | Kerknet
Overslaan en naar de inhoud gaan

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
kerknet
  • Hulp
  • Startpagina portaal
  • Mijn parochie
  • Aanmelden of registreren
Menu
  • Startpagina
  • Kerk
  • Vieringen
  • Shop
  • Zoeken
Tertio

Tertio

  • Startpagina
  • Contacten
  • Zoeken
  • Meer
    • Zoeken
    • Neem een abonnement Bezoek onze website
Ilse Prinsen © Ilse Prinsen

Kader Abdolah vindt het een voorrecht migrant te zijn

icon-icon-blog
Gepubliceerd op dinsdag 6 december 2016 - 12:19
Afdrukken

Kader Abdolah droomde ervan een groot schrijver te worden. Door omstandigheden moest hij zijn geboorteland Iran ontvluchten. Achteraf gezien was dat voor zijn carrière een zegen. Hij was de dertig voorbij toen hij voor het eerst een woord Nederlands hoorde. Vijfentwintig jaar later is hij een gevierd schrijver van verhalen en columns maar vooral van een aantal vuistdikke romans… in het Nederlands. Kader Abdolah is formeel: “Mijn migratie heeft mij verrijkt.”

“Toen ik in het Nederlands begon te schrijven, wist ik zelf niet goed waarom. Het is als een bron: je weet niet waar het water naartoe stroomt. Maar we zijn intussen zeventien boeken verder. Ik ben getalenteerd - als vele andere schrijvers - maar niet super-getalenteerd. Dus dringt de vraag zich op: ‘Hoe was het mogelijk die boeken te schrijven in een taal die de mijne niet was?’ Daar ben ik nu eindelijk achter: het komt door de magie van de vlucht, door de kracht van de migratie. Anders was dit nooit mogelijk geweest.

In Nederland was ik vrij, maar het is vooral de Nederlandse taal die mij vrijgemaakt heeft. Ik mocht plots over alles schrijven: over religie, over liefde, over seks, over politiek. Bovendien schrijf je in je eigen taal op automatische piloot, omdat je de taal van jongs af aan hebt meegekregen. Maar in een nieuwe taal moet je als het ware elk woord veroveren. Wellicht heeft deze worsteling met de nieuwe taal mijn werk zijn literaire surplus gegeven. Ik moet voor elk zinnetje vechten, dat houdt me scherp.

Ik droomde er destijds van een groot Perzisch schrijver te worden. Indien ik in Iran gebleven was, had ik ongetwijfeld ook geschreven. Maar ik zou geen grote appelboom met blozende vruchten zijn geworden, eerder een bescheidener exemplaar dat kleine, zure appeltjes draagt. Want de Perzische taal mag dan een van de krachtigste en mooiste talen van de wereld zijn, ze wordt nu bezet door de ayatollahs, door de heilige tekst, door censuur en terreur. Je komt er als schrijver in een kooi terecht.”

Gepubliceerd door

Tertio

Meer

Blog

Deel dit artikel

Deel op Facebook
Deel op Twitter
Deel via e-mail

Lees meer

Een gedeelde missie voor alle gedoopten
readmore

Gebedsintentie paus oktober 2024: voor een gedeelde missie

icon-icon-inspiratie
De pijn van de slachtoffers van milieurampen
readmore

Gebedsintentie paus september 2024: voor de schreeuw van de aarde

icon-icon-inspiratie
gebedsintentie paus augustus 2024: politieke leiders
readmore

Gebedsintentie paus augustus 2024: voor politieke leiders

icon-icon-inspiratie

Reacties

Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw. 

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
© 2025 Kerk en Media vzw
Vacatures
Contact
Voorwaarden
YouTube
Twitter
Facebook