Wanneer klooster- en abdijgemeenschappen buitenstaanders toegang geven tot de beslotenheid van hun tuin, kunnen die groene oases mooie, soms verrassende plekken van zingeving worden voor een ruimer publiek. Tertio nr. 1.155 van 30/3/’22 toont de mooie voorbeelden die daarvan te vinden zijn bij de franciscanen in Megen en de benedictijnen van de Sint-Adelbertabdij in Egmond-Binnen.
In Megen transformeerden de minderbroeders-franciscanen eind vorige eeuw hun kloostertuin tot een “Hof van Lof”. Sinds 2000 is het grote publiek er welkom. De oorspronkelijke indeling van de voormalige moestuin werd behouden. De helft van de tuin is grasveld ten behoeve van de bewoners van het klooster – een modern beeld van Franciscus en de vogels springt er direct in het oog. De andere helft is aangelegd met borders die volgens een zorgvuldig uitgekiend plan bulken van de religieuze en spirituele symboliek.
Heem, een gloednieuw project op het domein van de Sint-Adelbertabdij in Egmond, faciliteert “interlevensbeschouwelijke ontmoeting door tuinwerk en kunst”, zoals op de website te lezen staat. “Ik denk dat zulke ontmoetingen, waarbij je elkaar ten diepste probeert te begrijpen, momenteel echt hard nodig zijn in de wereld”, stelt Sophie Mantel, de jonge kunstenaar die het initiatief op poten zette. Het frappeerde haar al langer dat veel mensen het moeilijk hebben om onderlinge levensbeschouwelijke verschillen te zien als een bron van verwondering. Verschil lijkt vooral voor verwijdering en afstand tussen mensen te zorgen. “Heem wil een plek zijn waar je je kan oefenen in een andere houding tegenover die verschillen”, licht ze toe.
Peter van Asselt verhuisde 12 jaar geleden met zijn partner naar Egmond omdat die in de Sint-Adelbertabdij een jobaanbod had gekregen. Na de verhuis werd Van Asselt algauw vrijwilliger in de abdij als ziekenbroeder, later als huiskapper en voor het leveren van hand- en spandiensten, zoals het schoonmaken van de kerk. “De kerk werd toen altijd prachtig versierd door broeder Eugène, die inmiddels overleden is. Daarna werd er meestal gebruikgemaakt van simpele bloementuilen, soms uit de supermarkt, ook op hoogfeesten en bijzondere gebeurtenissen. Ik wou dat graag veranderen en daarom ben ik 5 jaar geleden enkele avondopleidingen bloemschikken gaan volgen, om dat goed te kunnen doen. Gaandeweg kwam ik in contact met Tini Brugge, die het symbolisch bloemschikken in Nederland op de kaart heeft gezet. Van haar leerde ik dat je de evangelielezing ook betekenis kunt geven door die te verbeelden in bloemen, kleuren, materialen en bepaalde bewegingen in bloemen of takken. Gaandeweg ben ik me daarin gaan oefenen. Dat doe ik nog steeds en daarin wil ik verder groeien.”
Abonneer of vraag een proefnummer via www.tertio.be
