“Geloven is in Vlaanderen gaandeweg een stigma geworden. Wie nog kerkelijk is, moet wel achterlijk zijn. Maar waarvoor schamen we ons eigenlijk? Ik zou voluit willen kunnen praten over de eigenheid van het christelijke geloof en waarom die juist nu relevant is voor onze samenleving”, zegt Guido Vanheeswijck in Tertio nr.1.024 van 25 september 2019. Vanuit de ergernis over het taboe op gelovig-zijn schreef hij het boek Onbeminde gelovigen. “Gelovigen moeten weer strijdvaardig worden.”
Islamitische gelovigen heten gevaarlijk te zijn, christenen daarentegen ongevaarlijk en zelfs gezellig, tenminste als ze niet meer echt gelovig zijn. Geen wonder dat niemand christenen nog aanspreekt met “beminde gelovigen”. Ze worden niet bemind om hun geloof, ze worden slechts getolereerd en bemind als ze de inhoud van dat geloof zo vaag mogelijk houden. In zijn onlangs verschenen boek Onbeminde gelovigen. Waarom we religieus blijven (Polis, Kalmthout) legt filosoof Guido Vanheeswijck uit hoe, wanneer en waarom gelovige christenen in Vlaanderen en Nederland “onbemind” werden en wat daarvan de (politieke) gevolgen zijn. Hij nodigt christenen meteen ook uit tot discussie en zelfreflectie om hun levensbeschouwelijke vaagheid te kunnen overstijgen.
“Het christendom is een teken van tegenspraak. Het echte christendom heeft iets tegendraads, iets gevaarlijks. Friedrich Nietzsche heeft dat heel goed gezien. Het christendom is de omkering van alle waarden, van onze logica’s, schreef hij. Daarom viel hij het aan, daarom hebben anderen het verdedigd en uitgedragen. Waarom hebben we vandaag zoveel schrik om daarover te spreken? Waarom zijn we bang om het te hebben over een kwetsbare God?”, vraagt Vanheeswijck. “Uiteraard is geloof in het seculiere Vlaanderen niet vanzelfsprekend en zullen we op tegenwind stoten. So what? ‘Vrees niet’, luidt het Bijbelse devies. Dat lees je zo vaak in het Nieuwe Testament. Vrees niet! Laat uw stem horen! Kom in het verzet! Laat je raken door wat je om je heen ziet gebeuren. Het is vanuit een grote liefde en gevoeligheid dat je gekwetst kunt zijn en kwaad kunt worden. Dat voedt ons verzet en ons engagement. Gelovigen zijn niet lauw, laat staan cool. Neen, ze zijn niet koud en onbewogen, ook niet sentimenteel, wel uiterst gevoelig. Christendom en strijdvaardigheid zijn niet tegengesteld. Nogmaals, geloven is niet vanzelfsprekend. Christen-zijn is ontzettend moeilijk. Het is altijd een strijd. Alleen hou je dat ook niet vol, je hebt medestanders, zielsverwanten nodig.
UITNODIGING
Tertio nodigt u van harte uit op het symposium Onbeminde gelovigen. Waarom we religieus blijven op dinsdag 15 oktober om 19.30 uur in Hof van Liere, Prinsstraat 13, Antwerpen. Na de verwelkoming door Tertio-hoofdredacteur Emmanuel Van Lierde licht Guido Vanheeswijck zijn visie toe. Daarna reageren Willemijn Dicke, die haar spirituele zoektocht neerschreef in het boek De sjamaan en ik, en Stijn Latré, directeur van het Universitair Centrum Sint-Ignatius Antwerpen (UCSIA).
Deelname is gratis. Gelieve wel in te schrijven vóór 7 oktober via secretariaat@tertio.be
Abonneer of vraag een gratis proefnummer op www.tertio.be
