De coronapandemie kent nog geen einde. Wereldwijd neemt de onrust over nieuwe varianten van het virus toe en zijn de langetermijngevolgen voor de economie steeds moeilijker te overzien. Heel wat pijnpunten van het huidige economische systeem zijn intussen open en bloot aan de oppervlakte komen te liggen. Maar gelukkig zijn er ook realistische, hoopvolle perspectieven voor de toekomst.
De bruisende hoofdstad van Groot-Brittannië lijkt nooit te slapen. “Londen is het epicentrum van de hyperactieven”, zegt onderzoeker Paul Bickley, die er werkt bij de katholieke denktank Theos. Dat geldt zeker op de arbeidsmarkt. Hij schreef samen met Barbara Ridpath het rapport Just Work: Humanising the Labour Market in a Changing World over de toekomstige uitdagingen op dat terrein en pleit voor werk met een humaner gezicht.
Frisse start
Ook Scott Galloway meent dat het juist nu tijd is voor een frisse start. In zijn nieuwste boek Post Corona: From Crisis to Opportunity schetst de hoogleraar marketing aan de Stern Business School van de New York University alvast een beeld van de post-corona-economie. Galloway constateert allereerst dat de pandemie als een accelerator werkt. “Covid-19 heeft een aantal trends op gang gebracht en andere veranderd”, constateert hij, “maar de grootste impact is die van versneller. Denk je elke willekeurige trend in, hetzij sociaal, zakelijk of persoonlijk, en spoel die 10 jaar vooruit”. De trend van digitalisering is onomkeerbaar, verwacht de hoogleraar. “De technologie is een diepgaande transformatieve kracht die de zakelijke omgeving blijvend zal veranderen. In positieve en in negatieve zin.” De hoogtechnologische samenleving van morgen mag niet zonder meer aan de markt worden overgelaten, waarschuwt Galloway.
Containerbenadering
Comece, de Commissie van Europese bisschoppenconferenties, pleit juist nu voor diepgaande onderwijshervormingen. “Universiteiten en onderwijsinstellingen moeten afstand nemen van de containerbenadering, vooral op het gebied van de zogenaamde harde wetenschappen, met inbegrip van economie en financiën”, bekritiseert de Commissie de one size fits all-benadering van onderwijs, die leerlingen in een keurslijf dwingt dat direct naar een beroep leidt. Ook stelt ze dat leerlingen en studenten op school kennis zouden moeten maken met ethische en filosofische overwegingen, aangezien die hen helpen zich te oriënteren en zin te geven aan hun technische vaardigheden.
Nieuw groeipad
Zowel overheid en consument als bedrijfsleven zullen een nieuw groeipad moeten bewandelen, maar die eerste heeft wel de sleutels in handen, oordeelt Pieter Boussemaere, docent klimaat en wereldgeschiedenis aan de Vives Hogeschool. “De overheid moet de bakens fiscaal en juridisch juist uitzetten. Nergens in Europa is de belasting op elektriciteit zo hoog en op aardgas zo laag als in België. Hoe anders is dat in Nederland! Door foute taxatie worden burgers gedwongen verkeerde keuzes te maken. Mensen zullen geen warmtepomp installeren als dat niet rendabel is, vergeet dat. Zolang het fiscale luik niet goed zit, zal de weerstand tegen de transitie blijven. Een energiebeleid is pas eerlijk als een gemiddeld gezin er financieel niet bij inschiet. Het Vlaams klimaatplan is geen ernstig plan, maar een bundel losse maatregelen.” Wie volgens de docent wel hoge ogen gooit inzake klimaatambitie, is de Europese Unie. “Europa heeft fantastische plannen en ze kloppen als een bus. De oplossingen zijn gekend en de EU heeft die ook goed uitgetekend. Als de Green Deal wordt uitgevoerd, komt het goed. Maar dat zal afhangen van de politieke wil en de belangen van de lidstaten.”
Verder lezen? Neem een abonnement of vraag een gratis proefnummer aan.
