De voormalige hoofdredacteur van Gazet Van Antwerpen Louis Kiebooms (1903-1992) verbleef vijf jaar in het concentratiekamp van Sachsenhausen nadat hij door een landgenoot was verraden. Na de oorlog pleitte hij voor verzoening en een mildering van de repressie. “Die verzoeningsgedachte maakte deel uit van zijn DNA”, zegt zijn dochter Bernadette Kiebooms in Tertio nr. 1.050 van 25 maart.
Kiebooms (1934) getuigde vorig jaar in de Canvas-reeks Kinderen van het verzet over haar vader en diens pleidooi voor amnestie. “Amnestie in de letterlijke zin is een wettelijke maatregel die stelt dat bepaalde feiten geen strafbare feiten waren. Dat heeft papa nooit bedoeld. Het moest een algemene maatregel zijn om de repressie te verzachten”, benadrukt Kiebooms.
Zijn verzoeningsgezindheid was ingegeven door zijn christelijke thuis en door het feit dat hij als jurist was opgeleid. Enkele maanden voor Sachsenhausen werd bevrijd, schreef Louis Kiebooms: “Voor de christen geldt het gebod der vergiffenis en der liefde (…) ook dan wanneer de zondaar verhardt in de boosheid.”
In het licht van de huidige politieke polarisering in het land stelt zijn dochter : “Ik ben tegen het opzetten van mensen tegen elkaar en het accentueren van verschillen.” Ze sluit zich daarom aan bij wat haar vader ooit schreef: “Wij geloven in de overwinnende kracht van een gezonde, rechtvaardige en edelmoedige gedachte.”
