Filosofe Alicja Gescinska pleit in haar column van Tertio nr. 1149 van 2 maart ’22 voor de hardste economische maatregelen tegen Rusland. Het Westen mag volgens haar niet te mak reageren in het conflict met Oekraïne, Russische president Vladimir Putin mag hier niet mee wegkomen.
De titel van nieuwste boek van de Poolse filmmaker Krzysztof Zanussi is een vreemde vraag: Is het waard om voor je smartphonete sterven? In die vraag en Zanussi’s boek zie ik een verband met de oorlog in Oekraïne. Het boek handelt over de plaats die luxe inneemt in een goed leven. De diagnose die hij van onze wereld stelt is niet nieuw. We zijn te hedonistisch. Onze levens draaien te veel om ons genot en plezier. Ik kon niet anders dan aan Zanussi’s boek denken na de reacties van verschillende westerse leiders. Mark Rutte kondigde aan: we willen Oekraïne wel helpen, maar het mocht duidelijk niet te veel geld en moeite kosten. Oekraïense vluchtelingen opvangen in Nederland, ho maar. Dat zou niet zomaar gebeuren. En dan was er de discussie over de economische sancties tegen Rusland. Onze premier zelf was voorstander van maximale sancties. Maar verschillende andere Europese leiders wilden voor een mildere aanpak gaan. Rusland uit het Swift-systeem gooien? Een groot struikelblok voor verschillende EU-landen. Sancties krijgen immers tegensancties, en zo schaden we ook onze eigen economie. Uit die redenering blijkt dat we misschien niet voor onze eigen smartphones en ons eigen luxe willen sterven, maar dat er duizenden kilometers verder mensen sterven, dat is dan zo. De beste sancties snijden wél in eigen vel. We moeten onszelf economisch pijn doen. Dat klinkt uiteraard paradoxaal, maar het is niet anders.
