Wetenschap verengen tot rationaliteit miskent haar creativiteit

“Binnen een methodologisch keurslijf denken theoretische fysici creatief. De grenzen van onze kennis verleggen, vormt een deels intuïtief proces”, geeft hoogleraar Thomas Hertog aan. Voor de Vlaamse autoriteit in kosmische inflatie en kwantumkosmologie evolueert zijn discipline zodoende richting een open einde(r). “Ik zie ‘waarheid’ als een horizon die vele ervaringswerelden op hun eigen wijze exploreren.”

“In het licht van de astronomische aantallen sterren en exoplaneten schijnt buitenaards leven waarschijnlijk, althans in een primitieve vorm”, vervolgt Hertog. “Meteen rijst dan de vraag: ‘where are they?’ Zeker gezien wij binnen de globale evolutie van ons melkwegstelsel relatief laat op het toneel verschenen zijn, verbaast het kenners dat een meer geavanceerde beschaving blijkbaar ontbreekt binnen onze ‘kosmische omgeving’. Waarom heeft die anders het sterrenstelsel nog niet gekoloniseerd, zoals mensen de aarde hebben ingepalmd? Deze schijnbare contradictie noemen fysici de Fermiparadox, naar de Italiaanse fysicus Enrico Fermi die ze als eerste scherp heeft geformuleerd.”

“Ik zie daarbij twee opties. Ofwel ontwikkelen primitieve levensvormen zich zelden tot intelligente wezens, of technologisch geavanceerde beschavingen blijken een kort leven beschoren. In beide gevallen is de mens bijzonder. Onze unieke positie als bewuste waarnemers van de kosmische evolutie dienen we koste wat kost te beschermen.”