Het cliché wil dat de verhuis naar een woonzorgcentrum gelijkstaat met het opgeven van alle hoop – het eindstation is bereikt. WZC Annuntiaten Heverlee zoekt hulpverlening bewust om te buigen richting hoopverlening. De sleutel daartoe ligt in betekenisvolle relaties, stellen directeur Laurence Degreef en econoom Erik Vanleeuw in Tertio 1.042 van 29/1/2019.
Degreef valt met de deur in huis. “Bij het overlijden van een bewoner zeggen medewerkers me soms: ‘Sorry dat ik ween’, alsof dat ongepast zou zijn. Professionaliteit van zorgverleners wordt vaak begrepen als niet te veel betrokken geraken. Maar verdriet hebben als iemand in huis sterft, dat is toch niet abnormaal? Wel integendeel, het bewijst dat je ten volle zorg hebt gedragen.” Ook Vanleeuw staat sceptisch tegenover de dominante economische logica in de zorgsector. “Zelfs in een harde economische setting begint alles altijd met de relatie tussen mensen. Volgens Aristoteles moet economie zo bedreven worden dat iedereen binnen een ‘huishouden’ voldoende heeft. Efficiëntie moet altijd ten dienste staan van dat fundamentelere: dat mensen het goed hebben.”
