Zomerreeks vakgenoten: huisartsen | Kerknet
Overslaan en naar de inhoud gaan

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
kerknet
  • Hulp
  • Startpagina portaal
  • Mijn parochie
  • Aanmelden of registreren
Menu
  • Startpagina
  • Kerk
  • Vieringen
  • Shop
  • Zoeken
Tertio

Tertio

  • Startpagina
  • Contacten
  • Zoeken
  • Meer
    • Zoeken
    • Neem een abonnement Bezoek onze website
Zoals veel jonge artsen werkt Hadewijch Pecceu in een groepspraktijk. Huisartsen met een  solopraktijk vinden moeilijk opvolging. “Geen enkele jonge huisarts wil of kan vandaag  nog werken zoals ik dat doe”, ondervindt Ignace Bergez. © Michel Vanneuville

Zomerreeks vakgenoten: huisartsen

icon-icon-blog
Gepubliceerd op maandag 1 juli 2019 - 17:31
Afdrukken

We leven in een wereld in verandering: globalisering, digitalisering, migratie, opwarming van de aarde… Maar ook onze kleine wereld is onderhevig aan veranderingen. Evengoed ervaren we evoluties in onze beroepswereld. Hoe zagen vakgenoten hun job wijzigen? Hoe kijken ze tegen die transformaties aan? Tertio legt deze zomer die vragen voor aan duo’s die in dezelfde sector werkzaam zijn, maar met meer of minder jaren op de teller. In het nummer van 3/7/’19 doen twee huisartsen hun verhaal.

Ignace Bergez (1961) draagt beschikbaarheid voor zijn patiënten hoog in het vaandel. “Een week telt 168 uren. In een 38-urenwerkweek mis je ruim driekwart van de urgenties. Dat ik ook in acute situaties bij mijn patiënten betrokken ben, ervaar ik als een grote voldoening – zonder evenwel kritiek te willen geven op huisartsen die binnen vaste uren werken.” Hadewijck Pecceu (1991) heeft zo’n vast uurrooster en is daar tevreden over: “De persoonlijke problemen van je patiënten kan je je niet allemaal blijven aantrekken wanneer de deur achter hen is dichtgevallen. De vervrouwelijking van het beroep speelt ook mee in de lagere beschikbaarheid. Vrouwelijke artsen kunnen meestal niet terugvallen op een partner die alles regelt voor de kinderen en het huishouden. Dat neemt niet weg dat ik voor palliatieve patiënten wel een tandje bijsteek”.

Opvolging voor huisartsen is een probleem. Zeker de komende tien jaar, wanneer ouderen met pensioen gaan en er te weinig jonge artsen beschikbaar zijn. “Het is een erg veeleisende job met een grote impact op het privéleven”, zegt Pecceu. “Zelfs als je thuis bent, ben je vaak oproepbaar. Haar het is een prachtige job. Je staat heel dicht bij je patiënten en daardoor kan je een belangrijke rol spelen op cruciale momenten in hun leven.”

“We hebben inderdaad een prachtig beroep”, beaamt Bergez. “De zorg die we bieden geeft ongelooflijke voldoening, tenminste als je graag oude mensen ziet en psychiatrie je niet afschrikt, want dat maakt een substantieel deel uit van ons werk.”

Lees het volledige dubbelinterview deze week in Tertio.
Proefnummer of abonnement? www.tertio.be

Gepubliceerd door

Tertio

Meer

Blog

Deel dit artikel

Deel op Facebook
Deel op Twitter
Deel via e-mail

Lees meer

Hoe ondersteun je dementerenden? © Freepik
Lees meer

Ethiek van euthanasie bij vergevorderde dementie

icon-icon-evenement
Een gedeelde missie voor alle gedoopten
readmore

Gebedsintentie paus oktober 2024: voor een gedeelde missie

icon-icon-inspiratie
De pijn van de slachtoffers van milieurampen
readmore

Gebedsintentie paus september 2024: voor de schreeuw van de aarde

icon-icon-inspiratie

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
© 2025 Kerk en Media vzw
Vacatures
Contact
Voorwaarden
YouTube
Twitter
Facebook