Er zijn van die momenten dat we plots ervaren dat we gedragen worden, onverdiend en onvoorwaardelijk. Door mensen, de gemeenschap en God.
We worden natuurlijk altijd al door mensen en door God gedragen. Zonder hen zouden we niet bestaan. Zonder grond onder onze voeten en lucht om te ademen zouden we verzinken in onbestaan.
Er zijn momenten waarop het besef daarvan zich plotseling aan ons opdringt. De kansen die we krijgen zijn plots niet meer vanzelfsprekend, maar echt gekregen, om niet. We snakken naar adem als we de genade beseffen te mogen leven, tot over de dood heen gedragen te worden door mensen en door God.
Lesmateriaal rond het thema gedragen zijn en thuiskomen vind je op Thomas Godsdienstonderwijs KU Leuven.
