Met honderd zijn ze, de Vlaamse misdienaars die vanmorgen met de trein of de bus in Antwerpen aankwamen om een magnifieke misdienaarsdag te beleven. Misdienaars uit alle bisdommen werden uitgenodigd voor een dag van spel, ontmoeting en vorming. Voor hen is het belangrijk om elkaar te ontmoeten en uit te wisselen over hun ervaringen als misdienaar:
Jelle Turpyn (22) uit Eeklo vertelt: “Ik ben misdienaar geworden na mijn eerste communie. Ik heb dus al een aantal jaren als misdienaar op de teller!"
"In de eigen parochie heb je altijd contact met dezelfde mensen, waardoor je soms het gevoel krijgt dat je op een eiland zit. Het is bijzonder om vandaag met veel misdienaars samen te komen. We zijn allemaal verbonden."
Voor Jelle is het een blij weerzien met jongeren die hij leerde kennen op de Wereldjongerendagen of tijdens de Romebedevaart. Maar hij vertelt ook meteen dat hij het fijn vindt om nieuwe jonge misdienaars te ontmoeten. Ignace (12) en Fridolien (8) bijvoorbeeld. Ignace is al twee jaar misdienaar in de Pastorale Eenheid HH. Jacobus & Antonius in Brasschaat. Hij nam in zijn parochie zelf het initiatief en vroeg aan zijn pastoor of hij misdienaar mocht worden.
"Ik vind dit veel leuker dan stil te zitten. Nu kan ik ook écht iets doen in de mis!"
Fridolien (8) is één jaar misdienaar en vertelt vol enthousiasme dat ze het fantastisch vindt om misdienaar te zijn omdat ze gelooft in Jezus en graag een handje toesteekt tijdens de eucharistieviering.
(Fridolien, derde van rechts en Ignace, vierde van rechts getuigen over hun prille ervaring als misdienaar.)
De 8-jarige Fridolien slaat zo de nagel op de kop. De belangrijkste reden die al deze jonge mensen verbindt, is hun geloof in Christus. Door Hem voelen deze 100 misdienaars zich verbonden. Glenn Van Regenmortel uit Lier is 24 en al 3 jaar misdienaar. Al sinds zijn vormsel wilde Glenn graag misdienaar worden. Omdat de ouders van Glenn geen kerkgangers zijn, lukte het hem niet om op die leeftijd al misdienaar te worden, maar drie jaar geleden zette hij – mede door zijn interesse voor de priesteropleiding – de stap terug naar de Kerk. Hij kijkt enthousiast om zich heen bij het zien van zoveel jonge misdienaars:
“De meeste mensen denken dat er geen jeugd meer is in de kerk, maar een dag zoals vandaag toont dat er wel nog veel enthousiaste jonge gelovigen zijn.”
Zelf zou hij het dan ook aan iedereen aanraden om misdienaar te worden.
"Door misdienaar te zijn kan je de liturgie beter begrijpen en een handje toesteken. Op die manier is het alsof je echt één van de apostelen van Christus wordt."
Die ‘apostelen van Christus’ kunnen er pas echt voor gaan wanneer ze samen op weg gaan. Bart Vermeulen is misdienaarscoördinator in de parochie Sint-Pieters-Buiten in Gent. Hij is naar Antwerpen gekomen met 8 misdienaars en is daar zeer blij mee. “In onze parochie zijn er heel wat jonge gezinnen die wekelijks naar de kerk komen. Die gezinnen vormen ondertussen een hechte vriendengroep,” vertelt Bart.
"Dankzij de misdienaarswerking kunnen de kinderen de eucharistie leren kennen en er op hun manier aan mee doen."
Misdienaar zijn verloopt echter niet altijd zonder slag of stoot. ’s Middags tijdens de picknick zitten groepjes misdienaars gezellig samen te lunchen, anderen spelen basketbal of Chinese voetbal en nog anderen vertellen graag over hun stoten als misdienaar.
Jelle begint te lachen en vertelt: “Één van onze medemisdienaars speelt handbal en was door zijn knie gegaan tijdens een wedstrijd. Bij het evangelie ging hij naar voor met de kaars en opeens zakte hij opnieuw door zijn knie waardoor er een hele kwak kaarsvet op zijn hoofd viel en dat kaarsvet van zijn neus drupte. Hij probeerde zich natuurlijk serieus te houden, maar de andere misdienaars konden zich niet inhouden van lachen!”
Na de gezellige picknick, wordt de grote groep misdienaars in twee verdeeld. De jongste misdienaars krijgen een inleiding “Welkom in de mis” door Bart Paepen , de oudste groep trekt naar de Sint-Pauluskerk voor de vertelvoorstelling: “Licht!” door Geert Fierens. Bij enkele schilderijen en op soms verrassende kerkplekjes bleven de misdienaars stilstaan en vertelde Pater Petrus Vloers zowel zin-zoekende als (kunst-)historische verhalen. Maar ook 'les petites histoires' en humor kwam aan bod. De misdienaars keerden nadien dolenthousiast terug naar het bisschopshuis om snel hun misdienaarskleed aan te trekken.
Hierna zijn de misdienaars volledig klaar om in processie naar de kathedraal te trekken en de eucharistieviering voorgegaan door Mgr. Bonny bij te wonen.
Ignas (12) stelt zich echter nog een praktische vraag:
"Gaan wij nu alle 100 tezamen de mis dienen? Dat zal toch moeilijk worden denk ik!"
De groepsfoto voor de viering ziet er in iedereen geval veelbelovend uit. Een mooie herinnering aan een magnifieke misdienaarsdag!
