E.H. Louis Wouters, 22ste pastoor te Lichtaart (1866-1906) schreef in een verslag rond 1900 als volgt: "De kapel van St.-Rochus werd vernieuwd in 1874. Het beeld is zeer oud en van ruwe snede. Het kapelleke wordt op de tweede Kruisdag bezocht".
Volgens Jef De Ceuster van Kasterlee zou het beeld gemaakt zijn door een Lichtaartse schaapherder, die er zijn vrije tijd aan besteedde om naast zijn godsdienstzin ook zijn kunstenaarstalent te tonen.
Het is een houten beeldje dat langs de rugzijde werd uitgehold. De opening werd daarna met een plankje weer dicht gespijkerd. Zo is het schijnbaar zware beeld zeer licht om dragen. De ouderdom is moeilijk te bepalen.
St. Rochus is al sedert de 15de eeuw als beschermheilige aanroepen tegen de pest. Lichtaart is in de loop der tijden dikwijls door de pest geteisterd. In 1516 bezweken 21 inwoners aan deze gevreesde ziekte. In 1517 eiste ze 36 slachtoffers. Voor het jaar 1518 is het dodental niet aangegeven. De "zwarte dood" maaide echter 164 mensen weg in 1519. In het begin van de 17de eeuw was het weer erg. In 1626 stierven er 67 mensen en het volgende jaar 53. Vele mensen vluchtten voor de "zwarte dood" en ook omwille van de vele roversbenden en plunderende soldaten. De overlijdenscijfers zijn echter indrukwekkender als men bedenkt dat Lichtaart destijds ongeveer 400 inwoners telde.
Levensomstandigheden, eenzijdige voeding, armoedige huisvesting en slechte hygiënische verzorging waren de oorzaken van besmettelijke ziekten. Het is dan ook maar natuurlijk dat de mensen in hun grote nood hun beschermheiligen vereerden.
De kapel van Sint-Rochus ligt in een enig groen kader, langs de straat die zijn naam draagt, van de Gemeentelijke Lagere School naar de Stenenstraat.
Bron: 'Zo was Lichtaart', uitgegeven door Heemkundige Kring van Kasterlee-Lichtaart-Tielen
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.