Allerzielen | Kerknet
Overslaan en naar de inhoud gaan

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
kerknet
  • Hulp
  • Startpagina portaal
  • Mijn parochie
  • Aanmelden of registreren
Menu
  • Startpagina
  • Kerk
  • Nieuws
  • Vieringen
  • Shop
  • Zoeken
Biblia

Biblia

  • Startpagina
  • Contacten
  • Zoeken
  • Meer
    • Zoeken
    • BIBLIA, een gloednieuw Bijbels belevingsmuseum in Brugge Vorming en liturgie
      Godly PlayBijbel van A tot ZLectionarium voor de zon- en feestdagenPublicaties
      Biblia, tijdschrift voor Bijbel en Liturgie Over ons
      De Bijbeldienst als vormingsdienstActiviteitenkalenderElektronische nieuwsbriefBlog
Allerzielen © Summa via Pixabay

Allerzielen

icon-icon-inspiratie
Gepubliceerd op zondag 23 januari 2022 - 13:19
Afdrukken
Schriftlezingen naar keuze uit de liturgie van de overledenen. Hieronder een selectie uit het lectionarium van geschreven en ingesproken lezingen.

EERSTE LEZING

TWEEDE LEZING

EVANGELIE

INGESPROKEN LEZINGEN

COMMENTAAR

 

JESAJA 25, 6A.7-9

Eerste lezing uit de profeet Jesaja

In die dagen zal de HEER der hemelse machten voor alle volkeren

op deze berg een gastmaal aanrichten.

Op deze berg zal Hij de sluier verscheuren

die over de volkeren ligt,

en de doek die uitgespreid ligt over alle naties.

De HEER zal voor immer de dood vernietigen;

Hij zal de tranen van alle gezichten afwissen,

en de schande van zijn volk

wegnemen van heel het aardoppervlak.

Want zo heeft de HEER besloten.

Op die dag zal men zeggen:

'Dat is onze God op wie wij hoopten.

Hij heeft ons gered.

Dit is de HEER op wie wij ons vertrouwen hadden gesteld:

laat ons jubelen en ons verheugen

in de redding die Hij ons bracht.'

 

APOKALYPS 21,1-5A.6B-7

Uit de Openbaring van de heilige apostel Johannes

Ik, Johannes, zag

een nieuwe hemel en een nieuwe aarde;

de eerste hemel en de eerste aarde waren verdwenen

en de zee bestond niet meer.

En ik zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem,

van God uit de hemel neerdalen,

gereed als een bruid die zich voor haar man heeft getooid.

Toen hoorde ik een machtige stem die riep van de troon:

'Zie hier Gods woning onder de mensen!

Hij zal bij hen wonen.

Zij zullen zijn volk zijn,

en Hij, God-met-hen, zal hun God zijn.

En Hij zal alle tranen van hun ogen afwissen,

en de dood zal niet meer zijn;

geen rouw, geen geween, geen smart zal er zijn,

want al het oude is voorbij.'

En Hij die op de troon is gezeten, sprak:

'Zie, Ik maak alles nieuw.

Wie dorst heeft zal Ik te drinken geven

uit de bron van het water des levens, om niet,

Ik zal zijn God zijn en hij mijn kind.'

 

LUCAS 23,44-46.50.52.53.24,1-6A

Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas

Het was omtrent het zesde uur;

er viel duisternis over heel de streek

tot aan het negende uur toe

doordat de zon geen licht meer gaf.

Het voorhangsel van de tempel scheurde middendoor.

Toen riep Jezus met luide stem:

'Vader, in uw handen beveel Ik mijn geest.'

Nadat Hij dit gezegd had, gaf Hij de Geest.

Nu was er een zekere Jozef,

lid van de Hoge Raad,

een welmenend en rechtschapen man.

Deze ging naar Pilatus

en vroeg om het lichaam van Jezus.

Na het van het kruis te hebben genomen,

wikkelde hij het in een lijkwade.

Vervolgens legde hij het in een graf,

dat in steen was uitgehouwen

en waarin nog nooit iemand was neergelegd.

(Op de eerste dag van de week echter

gingen de vrouwen zeer vroeg in de morgen naar het graf

met welriekende kruiden die zij klaar gemaakt hadden.

Zij vonden de steen weggerold van het graf,

gingen er binnen

maar vonden er het lichaam van de Heer Jezus niet.

Terwijl zij niet wisten wat daarvan te denken,

stonden er plotseling twee mannen voor hen

in een stralend wit kleed.

Toen zij van schrik bevangen,

het hoofd naar de grond bogen,

vroegen de mannen haar:

'Waarom zoekt ge de levende bij de doden?

Hij is niet hier,

Hij is verrezen.')

 

INGESPROKEN LEZINGEN

Voor het correct weergeven van deze inhoud dien je (sociale) content cookies te aanvaarden.

 

 

COMMENTAAR BIJ DE LEZINGEN

Jean Bastiaens

Uit vertrouwen leven, in vertrouwen sterven

Op Allerzielen voelen we ons verbonden met de mensen die vóór ons zijn heengegaan. Het woord 'verbondenheid' geeft goed weer waar het om gaat. En die verbondenheid stemt ons meestal ook dankbaar. We denken aan onze ouders of grootouders. Wat hebben ze ons niet allemaal meegegeven? Hoe veel hebben we niet aan hun te danken? We denken aan andere familieleden en aan goede vrienden. Die herinnering kan een kortstondig moment van gemis en droefheid oproepen, maar veel meer nog geeft de herinnering ons kracht om, gedragen door zoveel 'voorgangers', ons leven voort te zetten. We voelen ons erfgenamen van een rijke traditie en we herinneren ons de opdracht om het leven te leven, ten volle.

De liturgie van Allerzielen helpt ons om de blik voorwaarts te houden. De herinnering is belangrijk, maar niet om in het verleden te blijven steken. We kijken vooruit, naar wat komen gaat. En ook de mensen rondom ons die reeds gestorven zijn, zijn in dat toekomstperspectief geborgen. De eerste twee lezingen openen beide met een groots toekomstvisioen: omdat god Schepper is van al wat bestaat, is het onmogelijk dat Hij de macht van de dood niet zou kunnen breken. Eenmaal zal alles, hemel en aarde, vernieuwd worden. En die vernieuwing zal samengaan met de transformatie van Jeruzalem, de stad van de vrede. De Sionsberg, waar de heilige tempel stond, zal het hart van een nieuwe wereld worden. Daar zal god de smaad verwijderen die op zijn volk ligt. Daar zullen de volken en het Godsvolk zich verzoenen. Daar zal een nieuwe toekomst bezegeld worden met een feestmaal. Het kernwoord van de eerste lezing is 'vertrouwen': wat er in de geschiedenis van het Godsvolk ook aan dramatische dingen gebeurd moge zijn, het vertrouwen op god bleef uiteindelijk toch overeind. Datzelfde mag gelden voor de levens van de mensen die wij kennen en die gestorven zijn. Wat er ook met hen is gebeurd, we mogen weten dat god trouw is. Hij zal zelf de tranen wissen van alle gezichten, Hij zal helen en redden.

In de tweede lezing wordt die stad op de berg voorgesteld als het nieuwe Jeruzalem. Daar woont god onder de mensen. Daar verzamelt Hij alle individuen tot een verrezen Godsvolk en daar zal het verbond gevierd worden in kracht en vreugde. Heel hoofdstuk 37 van het boek Ezechiël klinkt bij die voorstelling op de achtergrond mee. Lees het er maar op na, want ook dat is kostbare spijs.

De evangelielezing komt uit Lucas. Dat is niet zonder reden, want het gaat over het sterven van Jezus. Bij Marcus en Matteüs sterft Jezus in een gevoel van godsverlatenheid. Bij Lucas is de toon anders. Weliswaar heerst er drie uur lang een duisternis over de hele streek, maar als het moment van sterven is aangebroken, roept Jezus met luide stem: „Vader, in uw handen beveel Ik mijn geest." Zowel uit de aanspreking met 'Vader' als het uit handen willen geven van het leven klinkt vertrouwen. Jezus sterft in overgave, ook al is Hij verraden en verloochend. De woorden van de profeet Jesaja zijn niet ver weg: „Gij zijt de heer op wie ik mijn vertrouwen heb gesteld, ik wil mij verheugen op de redding die Gij brengt."

Ook de scène van het lege graf ademt diezelfde sfeer van vertrouwen. Op de eerste dag van de week gaan de vrouwen zeer vroeg op pad, de heerlijk geurige kruiden bij zich dragend. Maar de grafsteen is weggerold. Plotseling staan daar „twee mannen in een stralend wit kleed". Bij wie het Lucasevangelie een beetje kent, gaat er nu een lichtje op. Tijdens zijn leven was Jezus eens een berg opgegaan met Petrus, Johannes en Jakobus om daar te gaan bidden (Lucas 9, 28-36). Tijdens zijn gebed verandert Jezus' aangezicht en worden zijn kleren „stralend wit". En twee mannen staan daar bij Hem, Mozes en Elia. Ze spreken met Jezus over zijn „uittocht" (in het Grieks: exhodos, dus 'exodus'). Die 'uittocht' slaat op Jezus' gang naar Jeruzalem en op zijn sterven aldaar. Jezus' kleding is echter stralend wit, het is geen lijkwade. Wanneer er nu bij het lege graf „twee mannen in een stralen wit kleed" staan om de vrouwen toe te spreken, dan klinkt dat als een echo van wat er op de berg van de transfiguratie is gebeurd. Zowel Mozes en Elia als de twee mannen bij het lege graf ondersteunen de 'uittocht' van Jezus op een positieve manier: dit sterven is geen einde, maar een doorgang. Jezus baant de weg naar iets nieuws en terwijl Hij dat doet, scheurt het voorhangsel van de tempel middendoor. Want het nieuwe Jeruzalem moet nu in het vizier komen. Wat zeggen de twee mannen tegen de door angst bevangen vrouwen? „Waarom zoek je de Levende onder de doden? Hij is niet hier. Hij is verrezen." De vrouwen moeten hun gezicht honderdtachtig graden draaien, van wat voorbij is naar wat komen gaat. Een nieuwe toekomst breekt aan.

Printvriendelijke versie van de lezingen en het commentaar

NAAR OVERZICHT A-CYCLUS NAAR OVERZICHT B-CYCLUS NAAR OVERZICHT C-CYCLUS

Gepubliceerd door

Biblia

Meer

Liturgie en Catechese
Inspiratie
lectionarium
Allerzielen
ABC

Deel dit artikel

Deel op Facebook
Deel op Twitter
Deel via e-mail

Lees meer

Lectionarium voor de zondagen © Pixabay
readmore

A-cyclus

icon-icon-artikel
Lectionarium voor de zondagen © Pixabay
readmore

B-cyclus

icon-icon-artikel
Lectionarium voor de zondagen © Pixabay
readmore

C-cyclus

icon-icon-artikel

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
© 2023 Kerk en Media vzw
Vacatures
Contact
Voorwaarden
YouTube
Twitter
Facebook