Veertig dagen leven met grotere aandacht

Met dit gebedsmoment kan je tijdens deze Veertigdagentijd thuis alleen of samen met jouw huisgenoten even een moment stilvallen en bidden.

Benodigdheden: een kaars en een aansteker. 
Als je ook de voorgestelde muziek wil beluisteren, moet je tevens een computer, laptop, tablet of smartphone bij de hand hebben.
Best is er één iemand die het gebedsmoment leidt en de teksten voorbidt. De Bijbellezing en de voorbede kunnen door iemand anders worden voorgelezen.

Kruisteken en opening

We zijn hier samen in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

We zijn in de Veertigdagentijd, de voorbereidingstijd naar Pasen. Het is een tijd van stilvallen, van leven ‘met een rustigere pas’. Het is vanouds een woestijntijd. We trekken ons wat terug  om stil te worden en ons de vraag te stellen of we met ons leven op het goede spoor zitten. In de Veertigdagentijd willen we hierbij Jezus als gids nemen en net zoals Hij Gods licht laten schijnen over ons leven. Veertigdagentijd is een tijd waarin we willen groeien van duisternis naar licht, om zo met Pasen in het volle licht van de Verrijzenis te komen staan.
Daarom willen we nu aan het begin van deze tocht een kaars ontsteken.

Ontsteken van een kaars

Wij wenden ons naar Uw licht.
Uw licht zoeken wij vanuit onze duisternis.
Als Uw licht verschijnt
worden de schaduwen scherper,
dan wordt zelfs het duister opnieuw helder,
dan wordt ons de nacht als de dag.

Hierna kunnen we luisteren/meezingen: 

The Lord is my Light and Salvation.
In Him I trust. (Taizé)

Gebed

Op U, God, zijn onze ogen gericht…
Wanneer ons het zicht benomen wordt door twijfels,
onze blik verblind wordt door eigen bedenksels,
spreek dan ook over ons opnieuw uw eerste woord.
Ontsteek dan opnieuw het licht in onze ogen,
hier en nu.
Wees zelf voor ons het licht,
en straal ons toe in Jezus, Uw geliefde Zoon.
Amen. 

Bijbellezing

In het boek Exodus lezen we:
‘Veertig jaar lang aten de Israëlieten manna,
tot ze in bewoonde streken kwamen.
Zij aten manna
tot ze de grenzen van Kanaän bereikt hadden.’ (Ex. 16, 35)

En in het evangelie volgens Marcus lezen we:
‘De Geest dreef Jezus weg,
recht de woestijn in.
Hij bleef in de woestijn,
veertig dagen,
op de proef gesteld door de satan.
Hij was in gezelschap van de wilde dieren;
en de engelen stonden Hem ten dienste.’ (Mc 1, 12-13)

Korte commentaar

Tijdens deze veertigdagentijd bevinden we ons in goed gezelschap. Ook het Joodse volk verbleef 40 jaar in de woestijn vooraleer het beloofde land in zicht was, en Jezus verbleef 40 dagen in de woestijn vooraleer Hij aan zijn openbaar leven begon. De woestijn is een plaats van ontbering. Zo is ook de veertigdagentijd een tijd van ontbering. Niet voor niets wordt het immers ook de vastentijd genoemd. Maar de ontbering en het vasten zijn niet het doel op zich. Ons doel ligt ergens anders. De ontbering is slechts het middel tot een ander doel. Het ultieme doel van de veertigdagentijd is om met een grotere aandacht door het leven te gaan, en wel op drie vlakken: grotere aandacht voor onszelf, voor elkaar en voor God.
Door onszelf bepaalde zaken te ontzeggen maken we ruimte vrij om in grotere aandacht voor onszelf te leven. Er komt tijd vrij om stil te staan bij onszelf, bij wie ik ben en wat mij ten diepste drijft. Ontbering en ontzegging helpt mij ook grotere aandacht te hebben voor de ander. Zo ontstaat ruimte voor mensen die ik misschien uit het oog verloren ben, en door meer te ontberen voel ik me ook meer solidair met hen die dag in dag uit moeten ontberen, niet als vrije keuze, maar uit pure noodzaak. Dit alles helpt mij ook om te leven in grotere aandacht voor God. Juist door in grotere aandacht te leven voor mezelf en de ander ontdek ik wie God is: een god in het diepst van mezelf, een God die ik kan ontmoeten in de ander. Van daaruit ontstaat dan dankbaarheid tegenover God die ons zo nabij is. In de woestijn die de veertigdagentijd is kan ik God beter op het spoor komen.

Stilte of muziek

We kunnen het gewoon enkele minuten stil laten, of wie liever wat muziek op de achtergrond heeft, kan gebruik maken van het ‘Miserere Mei’ van Allegri:

Wie dat wil kan hierna even kort met de huisgenoten uitwisselen.

Voorbede

We willen nu al onze vragen, onze zorgen en onze vreugdes aan God voorleggen.

Voor het volk van God,
dat op weg is naar Pasen…
voor allen die hun kleinheid durven erkennen…
voor allen die van deze veertigdagentijd
een tijd van grotere aandacht willen maken…
bidden wij.

Voor de velen die getroffen worden
door tegenslagen, ziekte of dood…
voor de slachtoffers van de oorlog in Oekraïne…
voor mensen die alles verloren door de aardbeving in Turkije en Syrië…
bidden wij.

Voor elk van ons…
dat deze tijd een periode zou mogen zijn van grotere aandacht…
grotere aandacht voor mezelf, voor de ander en voor God…
bidden wij.

Wie wil kan hier ook nog zelf een wens of een bede formuleren…
…

Onze Vader

En leggen we dit alles dan in Gods handen.
Laten we dit doen in verbondenheid met alle mensen
met wie we nu in gebed verenigd zijn,
En doen we dit met de woorden die Jezus ons zelf heeft geleerd.

Samen:
Onze Vader, die in de hemel zijt,
uw naam worde geheiligd,
uw rijk kome,
uw wil geschiede
op aarde zoals in de hemel.
Geef ons heden ons dagelijks brood
en vergeef ons onze schulden,
zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren,
en breng ons niet in beproeving
maar verlos ons van het kwade.

Gebed

God van leven,
tijdens deze veertigdagentijd nodigt Gij ons uit
om de anders te gaan leven,
op weg naar een nieuwe mens,
op weg naar Pasen.
Sta Gij ons bij op die tocht,
bemoedig ons als we zwak zijn,
richt ons weer op als we struikelen.
Ga met ons mee,
wees Gij onze schutse,
wees onze rots in de branding.
Amen.

En moge God ons dan zegenen,
Hij die is Vader, Zoon en Heilige Geest.
Amen.

Eventueel slotlied

Wie dat wenst, kan hier nog even tot slot luisteren naar het lied voor de veertigdagentijd ‘Alles wat over ons geschreven is’: