DEEL 1
Sinds het tweede Vaticaans Concilie (1962-1965) zijn er wereldwijd binnen de kerk tientallen bewegingen ontstaan van mensen (leken en gewijden) die samen een nieuwe evangelisatie willen concretiseren. Hiermee willen ze met name in de westerse geseculariseerde wereld wegen zoeken om het geloof in Jezus Christus te doen herleven.
Op zich is daar niets nieuws aan. De kerk heeft door de eeuwen heen altijd Jezus verkondigd. Wat wel nieuw is aan de nieuwe evangelisatie is het enthousiasme, de zoektocht naar authenticiteit vanui het evangelie en de vormen waardoor deze boodschap dient verkondigd te worden in onze tijd.
De term ‘nieuwe evangelisatie’ komt van paus Johannes-Paulus II, die vanaf 1983 hiervoor voortdurend heeft gepleit.
Ook zijn opvolgers (Benedictus en Franciscus) hebben deze vorm van inzet steeds erg gepropageerd. In 2014 kwamen ze nog met meer dan 300 bewegingen samen in Duitsland.
Door de eeuwen heen zijn er steeds nieuwe groepen opgestaan die tijdens crisissen in de kerk weer vanuit de bron van het evangelie zijn gaan leven.
Zo waren er onder andere:
de monniken (4de eeuw) die het evangelie radicaler wilden beleven tegenover de macht van het geloof als staatsgodsdienst;
Franciscus van Assisi die de kerk va onderuit wilde hervormen;
de protestanten en de contrareformatie vanaf de 16de eeuw;
de kloosterorden in talloze kleine dorpen binnen de zorg voor onderwijs en ziekenzorg.
Telkens hebben deze bewegingen een nieuw elan gegeven aan de geloofsbeleving van mensen en aan de Kerk zelf.
Zo startten priesters Noël Bonte en Geert Goethals in 1993 in Kortrijk met een aantal jongeren de Sint-Michielsbeweging.
DEEL 2
De nieuwe bewegingen zijn vaak ontstaan uit de overtuiging dat gelovig leven een geheel vormt van gebed en concrete beleving van dienstbaarheid. Bij een aantal bewegingen heerste er ongenoegen over een kerkgebeuren dat mensen niet (meer) aanspreekt.
In de vernieuwing die in deze dagen in onze streken aan gang is, spelen deze elementen ook nog mee. Zelfs Paus Franciscus is over deze gang van zaken opmerkelijk scherp. Hij verwoordt dat in zijn kritiek op het klerikalisme, de opvatting dat de geestelijkheid tot een speciale klasse behoort met een eigen klerikale cultuur, verheven boven de rest van de kerk.
‘Klerikalisme is een van de meest ernstige ziekten waaraan de Kerk lijdt, want het neemt afstand van de armoede,’ zegt paus Franciscus.
Volgens hem is het priesterschap fout gewaardeerd. In het doopsel wordt iedereen gezalfd tot priester, profeet en koning. Dat heet: ‘priesterschap van de leken’ in tegenstelling tot het gewijde priesterschap. Door het doopsel heeft iedere christen deel aan het priesterschap van Christus. De gewijde priester heeft de prachtige roeping het priesterschap van de leek te dienen en niet andersom. De schoonheid van de roeping moet dus liggen in zijn bescheiden natuur.
Timothy Radcliffe (overste van de Dominicanen) stelt dat het verschil tussen man en vrouw vaak de onderdanigheid van de vrouw impliceerde. Het traditioneel feminsme stelde hiertegenover dat iedereen gelijk is. Het nieuwe feminisme ziet terug een onderscheid in de eigenheid van man en vrouw zonder te vervallen in superioriteit. Elk heeft zijn eigen sterktes. We staan nog maar aan het begin van de zoektocht naar wat het betekent om gelijk en toch verschillend te zijn.
Dat alles heeft grote gevolgen voor de wijze waarop we samen kerk maken. En dat willen vele nieuwe bewegingen ook concreet nastreven.
In de Sint-Michielsbeweging hebben we samen met priester Noël, kort voor zijn dood, nagedacht over hoe we als gedoopten telkens weer christen kunnen worden en zo samen kerk kunnen zijn. Zo is b.v. het dagelijks bestuur in handen van een groepje mannen en vrouwen, priesters en leken van alle leeftijden (tussen 22 en 53 jaar).
DEEL 3
Hoe kunnen we als gedoopten telkens weer christen worden en zo samen kerk zijn?
Dat proberen we in de Sint-Michielsbeweging met vallen en opstaan waar te maken. Niet als een groepje uitverkorenen, een niesje of een cocon. Wel midden in de kerk, in volle samenwerking met de plaatselijke parochies.
Om te beginnen is er een heel eenvoudige en duidelijke visie:
Jezus Christus is ons hart. Jongeren en mensen in nood zijn onze longen.
De Sint-Michielsbeweging is een bronplaats waar jonge christenen en gezinnen thuis komen, waar ze hun geloof kunnen beleven, vieren en verdiepen. In onze verschillende gemeenschappen is er geregeld kans tot gebed en ontmoeting. Jonge mensen worden uitgenodigd om op weg te gaan via persoonlijke begeleidingsgesprekken en/of bezinningsweekends. Daarbij willen we ze kansen bieden om zich in de wereld te engageren en verantwoordelijkheid op te nemen.
Wat betekent dat concreet?
We komen samen om te vieren.
Jezus Christus is daarvan het centrum. We doen dat dus ook concreet door ons als gemeenschap letterlijk samen rond het altaar te verzamelen.
Daarbij staan de eenvoud en de schoonheid van de viering centraal. Jongeren en mensen in armoede maken mee de dienst uit. We proberen beeld te zijn van een levendige Kerk.
In woord en beeld en muziek blijven we dicht bij het evangelie en bij het geleefde leven.
We wilen ook vieren op diverse manieren: naast de eucharistie op zondag is er gelegenheid voor Taizégebed, het gebed van de Kerk (breviergebed), aanbidding …
We willen ons geloof levendig houden door onszelf te vormen.
In jongerenweekends, jongerenvakanties, abdijweekends en gezinsweekends komen we samen om ons geloof te delen en ons te bezinnen over ons (persoonlijk) gelovig leven. Hierbij is altijd grote aandacht voor ontspanning en ontmoeting. ‘Dialogos’ verzamelt de initiatieven om inspirerend mens te zijn. Dat gebeurt in een aanbod van teksten en gedachten, in gespreksavonden rond allerlei thema’s, in diverse vormingsmomenten zowel voor jongeren als voor volwassenen.
We kiezen voor vriendschap met mensen in nood.
Vanuit de oproep van Jezus’ Blijde Boodschap willen we het Evangelie handen en voeten geven. We proberen in vriendschap op weg te gaan met mensen in nood. Dit krijgt onder andere vorm in het onthaalhuis Emmanuel in Kortrijk, huiswerkklas in Gent, broodronde in Brugge, de samenwerking met bewoners van ‘oc De Beweging’ in Gijzenzele, …
In een geest van vrede, vriendschap en geweldloosheid willen we samen bouwen aan Jezus’ droom voor deze wereld.
NIEUWE BEWEGINGEN … SINT-MICHIELSBEWEGING …
Wij betrachten gelukkige en dankbare mensen te worden en met Jezus aan onze zijde in de wereld te staan.
Een uitdaging, elke dag opnieuw. Maar meer dan de moeite waard. En … Hij laat ons nooit alleen!
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.