Man geraakt door bliksem!
Als iemand zich bekeert dan gebeurt dat meestal in kleine stapjes, in stilte…
Maar soms kan het plots gebeuren, als een bliksemflits.
Niemand heeft dat sterker ervaren dan Paulus. Hij werd zo diep geraakt dat hij van een geducht christenvervolger een gedreven christenverkondiger werd. Zijn bekering is van beslissende betekenis geweest voor de verspreiding van ons christelijk geloof.
Saulus de farizeeër
Saulus was een Farizeeër. Farizeeërs zijn diepgelovige joden die zich strikt aan de joodse Wet houden want volgens hen bracht de wet de mensen dichter bij God. Ze stonden dicht bij het gewone volk, net als Jezus en dat leidde tot spanningen. Waarschijnlijk zagen ze in Jezus wel een concurrent. Saulus is dus zeker geen vriend van de christenen, want het is onder zijn leiding dat christenen gevangengezet werden. Op termijn werd hij een fanatieke christenvervolger. Maar ineens krijgt hij de slag van de hamer.
Op weg naar Damascus
Saulus had het voornemen om de christenen in Damascus gevangen te nemen en ze naar Jeruzalem te voeren. Onderweg naar de Damascus kreeg Saulus een visioen. Een licht uit de hemel omstraalde hem en Saulus viel van zijn paard. Hij hoorde een stem die zei: ‘Saulus, Saulus, waarom vervolgt gij Mij?’ Het was de stem van Jezus.
Die ontmoeting met Jezus was zo hevig dat ze zijn hele leven en zijn hele denken door elkaar schudde: van christenvervolger wordt hij, samen met Petrus, de vurigste apostel van Jezus. Vanaf nu staat het geloof in Jezus centraal. Het nauwgezette naleven van de joodse Wet was voor de vroegere fanatieke farizeeër niet langer van belang, want niet de wet, maar wel Jezus en het geloof in Jezus brengen redding voor de mens.
Dit nieuwe inzicht is plots bij hem doorgebroken. Paulus is helemaal veranderd. In plaats van vervolger van christenen voelde hij zich nu een volgeling van Jezus.
Missiereizen
Paulus was een van de belangrijkste figuren uit het vroege christendom en reisde als apostel veelvuldig door het oosten van het Middellandse Zeegebied om volkeren te bereiken die nog geen kennis hadden gemaakt met het evangelie. Paulus maakte verschillende reizen en bracht zo het christendom naar Macedonië en Griekenland. Tijdens zijn vierde reis werd hij in Jeruzalem gevangen genomen, na beschuldigingen van godslastering. Hij had het recht om zich te verantwoorden voor de keizer in Rome. Hij werd als gevangene naar Rome gevoerd. Daar stierf hij uiteindelijk de marteldood.
Op 25 januari viert onze Kerk het feest van de Bekering van de heilige Paulus. Misschien het moment om even stil te staan bij het feit dat ook wij geroepen zijn door God om zijn Blijde Boodschap van liefde, vrede en gerechtigheid uit te dragen en te beleven. Laten wij niet doof zijn voor zijn roepstem.
We zijn op goede weg!
Jaarlijks wordt er van 18 tot 25 januari over de hele wereld een Gebedsweek voor de Eenheid van de Christenen gehouden. Ruzie en verdeeldheid is van alle tijden. In de beginjaren van het christendom moest Paulus zijn volgelingen al oproepen om in vrede en samenhorigheid te leven. Omdat iedereen meent gelijk te hebben is die verdeeldheid in de loop van de voorbije 2000 jaar gebleven. Een verdeeldheid die er niet alleen kwam door discussies over het geloof, maar evengoed veroorzaakt door politieke twisten omdat koningen en keizers het vroeger meer voor het zeggen hadden dan nu, ook in de Kerk. |
|
| Gelukkig is de tijd voorbij dat de verschillende kerken elkaar om de oren sloegen met banvloeken en hel en mensen omwille van hun overtuiging moesten vluchten naar een ander land of op de brandstapel terecht kwamen.Er zijn nu meer tastbare tekenen die erop wijzen dat God de christenen dichter tot elkaar brengt. Er zijn steeds meer tekenen die duiden op een toenadering tussen de Kerken voor wat de opvatting van de eenheid zelf betreft en de betekenis van doop, huwelijk, eucharistie, kerkelijk ambt en gezag. Nooit tevoren kende men in de geschiedenis van de oecumene zoveel wederzijdse wil om tot de volledige zichtbare eenheid te komen. Neen, die “eenheid in verscheidenheid” is niet altijd kommer en kwel. We zijn op goede weg en dat mag ook eens onderstreept worden tijdens deze gebedsweek. Maar ook, meer dan ooit, moeten wij volhouden in ons gebed voor die eenheid. |
