Samen op weg naar een pastorale eenheid Iets voor 19.30 u. op 11 maart 2020 schuiven de mensen de zaal in 't kabotske binnen om deel te nemen aan de federatieraad. Een beetje elkaar onhandig begroetend naar aanleiding van het dreigende, opduikende coronavirus. Voorzitster Anne begroet alle aanwezigen en belooft een aangename, leerzame en wisselende avond. Een avond waarop we op zoek gaan naar een nieuwere vorm van samenwerking, waarin we eensgezind met elkaar communiceren, over de parochiegrenzen heen. We luisteren naar sprekers die vanuit een bepaalde invalshoek onze samenwerking willen belichten. Daarna zoeken we samen naar wat we hebben verwezenlijkt en wat we nog verder en dieper willen uitwerken. Met andere woorden: ‘We willen in ons midden streven naar een hartelijke Kerk en deze vormgeven’. De gastvrijheid van de leden van onze ploeg uit Munsterbilzen wordt aangestipt en we danken hen voor de ontvangst en hun materiële ondersteuning.
Voor de definitieve start worden enkele mensen verontschuldigd en begroeten we onze nieuwe pastoor-moderator E.H. Tony Poorters, die vanaf september ons zal begeleiden in onze pastorale eenheid en vandaag al aanwezig wil zijn op onze denkoefening.
Een woord ter inspiratie Diaken Theo opent de avond met een toepasselijke Bijbeltekst. Een lezing uit de brief van de apostel Paulus aan de Romeinen (2,5-16a). Het verhaal benadrukt dat we één lichaam zijn in Christus, maar dat we drager zijn van specifieke gaven. Elke persoon rond de tafel beschikt over bijzondere gaven die bijdragen tot het goed functioneren van het geheel. Deze gaven moeten we aanspreken, koesteren en gebruiken om het geheel mooier te maken om alzo samen meer Kerk te vormen.
Van de korte bespreking over deze lezing aan de tafel onthouden we het volgende: ‘Iedere mens met zijn beperktheden is een waardevol mens, die met zijn talenten kan meebouwen aan een betere en een geloviger wereld.’Van parochiefederatie naar pastorale eenheid Deken Eric opent het thema van onze bijeenkomst. We zijn al dertig jaar een parochiefederatie. In het begin met enkele parochies, tot we op vandaag zijn uitgegroeid tot de huidige zeven parochies. En in al die tijd hebben priesters, diakens en vrijwilligers nauw samengewerkt om christen te zijn en te blijven. Nu willen we samen met het Bisdom een nieuwe naam aan die samenwerking geven, namelijk: ‘de pastorale eenheid’.
Wat betekent dit nu? Wat we doen, willen we nog meer intensifiëren en over de grenzen van de verschillende parochies groeien naar een eenheid. We vormen één Kerk en dit moet tot uitdrukking komen. We hebben verschillende kerken maar we vormen één gemeenschap. We spreken in de toekomst niet meer over de parochie Munsterbilzen, Beverst, enz., maar over de pastorale eenheid Bilzen. Een eenheid waar een centrale hoofdkerk is: ‘de kerk van Bilzen’. De andere kerken krijgen al dan niet een beperktere of ruimere rol: zondagvieringen, huwelijken, doopsels, uitvaarten. Zo willen we in de toekomst Kerk vormen met uitwisselbare mensen. Dat betekent, dat we over de parochiegrenzen heen, als vrijwilliger, taken op ons kunnen nemen.
We willen onze aandacht richten op
vier belangrijke thema’s die we gezamenlijk willen uitbouwen en die we nodig hebben om kerk te zijn. Aandacht voor:
✗ het vieren van het geloof (eucharistie en andere vieringen),
✗ het doorgeven van het geloof (Verkondiging),
✗ het uitdragen van het geloof bij de zorgbehoevende mensen (ouderen, de diaconie),
✗ de materiële zorg (het financiële en de zorg voor onze kerken: administratie, KERK & leven, website, onderhoud en beheer).
Het belang, de onderliggende visie waarom we op die bepaalde wijze Kerk willen zijn:
“We willen als mensen God op het spoor komen, een God die ons bemint en daarom willen we samenkomen rond Jezus Christus en zijn Evangelie en alzo zijn Rijk onder ons laten groeien”.We moeten onze krachten bundelen, elkaar dragen over de grenzen heen en onze charisma’s ten dienste van onze eenheid stellen. In verbondenheid en in onderlinge eenheid is samen meer mogelijk, leveren we meer kwaliteit met respect voor onze plaatselijke geloofskernen, die hun plaatselijke waarde behouden. Samen verantwoordelijkheid dragen op de hogervermelde terreinen.
Inbreng van de aanwezigen Diaken Vik houdt de vinger aan de pols en laat ons in kleine groepen nadenken over de stand van zaken en hoe we het nog beter kunnen. In groep wordt over één van de verschillende thema’s nagedacht: biddend gemeenschap vormen (liturgie), geloof doorgeven (catechese), geloof en liefde uitdragen (diaconie) en omkadering (het materiële).
In een kort plenum wordt enerzijds overlopen wat al gebeurde en anderzijds hoe we naar de toekomst kijken. We willen even de suggesties voor de toekomst van de verschillende groepen schetsen.
Groep: geloof vieren (liturgie)
✗ onze nu al bestaande federale vieringen goed verzorgen,
✗ gebedsleiders en lectoren samenbrengen en vragen naar een engagement over de grenzen heen,
✗ kunnen we onze heel kwaliteitsvolle koren niet ten dienste stellen van gans onze Kerkgemeenschap?
✗ het oprichten van een liturgische werkgroep.
Groep geloof doorgeven (catechese)✗ alle catechisten samenbrengen en hun evolutie bespreken,
✗ jongerenwerking opstarten.
Groep geloof uitdragen (diaconie)✗ communie brengen aan huis in een beter daglicht plaatsen,
✗ mensen bijstaan, de diaconie uitbreiden,
✗ het oprichten van een werkgroep Broederlijk delen en Welzijnszorg.
Groep zorg (materiële)✗ meer informatie in Kerk en Leven (website),
✗ centraal kerkbestuur versterken,
✗ eenduidige informatie (het samenkomen van de parochiale secretariaten).
Stappen naar de pastorale eenheid zetten Deken Eric overloopt de volgende stappen. Hoe kunnen we dit alles realiseren, m.a.w. hoe stappen naar de groei van een ‘pastorale eenheid’?
Om een team van de pastorale eenheid te vormen, zoeken we nog mensen die daarin willen meestappen. Wie wil de groep versterken? Wie voelt zich geroepen?
Die groep wordt dan voorgedragen aan de bisschop en in een liturgische viering zal hun taak bevestigd worden. Het is een engagement voor vijf jaar en enkele avonden vorming worden daaraan toegevoegd. Dan kunnen we starten.
Een naam kiezen Maar eerst mogen we een naam kiezen voor de nieuwe eenheid. Diaken Guy stelt zes namen voor aan het publiek die door het federatieteam werden weerhouden. Daaruit mag iedere deelnemer er twee kiezen. Uit de twee hoogst gerangschikte namen zal later in de parochiekerken door de geloofsgemeenschap dé naam van de pastorale eenheid gekozen worden.
Uit de zes voorgestelde namen, namelijk 'Pater Pio', 'Pater Damiaan', 'De Heilige Familie', 'Sint-Jozef', 'Sint-Landrada' en 'Paus Johannes-Paulus II', haalden '
Sint-Landrada' en '
De Heilige Familie' de meeste stemmen. Die twee namen zullen dus voorgelegd worden aan de kerkgemeenschap. De hoogst gerangschikte wordt dan de patroonheilige van onze pastorale eenheid.
