Angst is een slechte raadgever, vertrouwen is de boodschap‘Weest niet bang’ horen we Jezus vandaag zeggen aan het begin van het evangelie en wat verder in de tekst nog eens tot tweemaal toe: ‘Weest niet bevreesd’. Naar het schijnt komen die aansporingen 365 keer voor in de Bijbel, dus voor iedere dag van het jaar één keer! ‘Vreest niet’, zegt de engel tot Maria bij zijn bezoek in Nazareth. ‘Vreest niet’, zei de engel tot de herders. Ja, bijna elk woord uit de hemel wordt in de Bijbel voorafgegaan door die aansporing: ‘Vreest niet’. Onze angst moet dus weg. Angst is een slechte raadgever, zegt het spreekwoord. Maar dat is gemakkelijk gezegd, want feitelijk leven heel wat mensen vandaag de dag met de angst voor het Coronavirus. Terecht mogen we stellen. Vanwege dit virus komen we zo min mogelijk de deur uit en houden we ons zo strikt mogelijk aan de opgelegde maatregelen. Maar voor de uitbraak van de Coronacrisis waren er ook al andere soorten angst. Nogal wat oudere mensen durfden en durven ’s avonds de deur niet meer uit vanwege het groeiend gevoel van onveiligheid op straat. Anderen voelden en voelen zich erg ongemakkelijk op plaatsen waar het te druk is, vanwege de dreiging van terroristische aanslagen. Er zijn ook mensen die serieuze angst hebben voor hun toekomst door onzekerheid over de werkgelegenheid, de pensioenen en ouderdomsvoorzieningen. Ook het uiteenvallen van de oude, vertrouwde kaders zijn reden tot zorg bij mensen. Maar waar angst in de samenleving naar boven komt, daar verdwijnt het vertrouwen. En dat is erg! Want om gelukkig te zijn met mekaar, is vertrouwen noodzakelijk. Vertrouwen in leiders, zowel in de kerk als in de samenleving, ons vertrouwen in mensen rondom ons, vertrouwen in leidinggevenden en collega’s op het werk, vertrouwen in onze vriendenkring. Waar vertrouwen ontbreekt, heerst de angst. ‘Weest niet bevreesd voor hen die wel het lichaam kunnen doden maar niet de ziel; vreest eerder Hem die én je ziel én je lichaam in het verderf kan storten in de hel’. Met die woorden van Jezus wordt nog eens duidelijk dat we geroepen zijn om in de wereld getuigen te zijn van vrede en gerechtigheid, ook al weet Hij dat zulk getuigenis tegenspraak en onbegrip zal meebrengen. Want de wil van God doen is nooit de weg van de minste weerstand, eerder het tegendeel. Christus’ boodschap staat soms haaks op de werkelijkheid. Die boodschap praat de mensen niet naar de mond, maar roept op tot een andere vorm van leven: wat losser komen van onze eigen verlangens om open te staan voor God en de naaste, om kritisch te zijn over onze eigen manier van leven. ‘Weest daarbij niet bevreesd,’ zegt Jezus, ‘wees niet bang voor de andere mensen! Wees niet bang om uitgelachen of bespot te worden omdat je christen bent. Wees niet bang om eerlijk te zijn en om trouw te blijven aan mensen, zeker wanneer die in de problemen zitten. Zorg ervoor dat je ziel de spiegel is van je geweten. Want wie zijn vertrouwen op God stelt, kan in deze wereld leven zonder angst. Mogen wij dan ook groeien in vertrouwen, vertrouwen in God en vertrouwen in mensen! Amen.
diaken Guy Adriaensen.
Lezingen - 12de zondag door het jaar (klik om naar de nieuwe bijbelvertaling te gaan en scroll naar de aangegeven verzen van het verhaal)
Maar waar angst in de samenleving naar boven komt, daar verdwijnt het vertrouwen. En dat is erg! Want om gelukkig te zijn met mekaar, is vertrouwen noodzakelijk. Vertrouwen in leiders, zowel in de kerk als in de samenleving, ons vertrouwen in mensen rondom ons, vertrouwen in leidinggevenden en collega’s op het werk, vertrouwen in onze vriendenkring. Waar vertrouwen ontbreekt, heerst de angst.
