Bezinning bij de tweede zondag van de advent

Nog enkele dagen wachten en dan komt voor heel wat kinderen de grote dag: de komst van Sinterklaas! En dan maar op naar Kerstmis of beter: verderop naar Kerstmis want vanaf half november zijn heel wat winkels en straten al in de kerstsfeer. Kerstverlichting overal, winkels vol kerstaanbiedingen. Waarbij we ons de vraag kunnen stellen wat dat allemaal met Kerstmis te maken heeft? Misschien zijn we er ons niet eens meer van bewust wat Kerstmis is? Beseffen we dat het de dag is waarop de Mensenzoon komt? De Zoon van God, die als mens onder ons komt wonen? Ondertussen zijn we reeds goed de "Advent" binnengetreden. En... "Advent dat is dromen dat Jezus zal komen" zingen we in een van onze liederen.

Neen, laten we het niet vergeten: het gaat uiteindelijk om de kern van ons geloof. Zijn we waakzaam genoeg om te geloven wie Hij is en wat Hij in ons leven betekent? Zijn we waakzaam genoeg om ons door Hem te laten leiden in ons leven? Is ons geloof méér dan iets wat we in onze jeugd, in onze opvoeding hebben meegekregen en dat we alleen nog eens bovenhalen op bijzondere momenten? Wat betekent "geloven" écht voor ons?

Uiteindelijk gaat het om verbondenheid met God, met Zijn schepping, met Zijn aarde, met het leven dat Hij ons geeft? Of zeggen we: "Ik kan er toch niets aan veranderen en eigenlijk kan het me ook niet schelen, het zijn mijn zaken niet. Het leven is al kort genoeg en na mij... de zondvloed?" Is dat onze mening of willen wij nadenken over Jezus’ antwoorden op zoveel grote levensvragen? Levensvragen over onszelf, onze naaste, onze kinderen en kleinkinderen, onze aarde, het leven, oorlog en vrede. Vragen uiteindelijk over ons gelovig bestaan in deze wereld.

In de eerste lezing van komend weekend, drukt de profeet Jesaja het zeer poëtisch uit: "Dan huist de wolf bij het lam, legt de panter zich neer naast het geitje. Het kalf en de leeuw grazen samen: een kind kan ze hoeden! Koe en berin hebben vriendschap gesloten: hun jongen liggen naast elkaar en de leeuw eet hooi met het rund".

Een aloude truc! Spreken over dieren om iets te zeggen over mensen. Hij ziet voor zich reeds die ideale wereld, waar dieren (en vooral mensen) in harmonie kunnen en willen leven met elkaar. Tot die ideale wereld mogen ook wij ons steentje bijdragen. Zou deze Adventstijd hiertoe geen geschikt moment zijn?

Pastoor Marc