Vakantie is een Latijns woord en betekent zoveel als: vrij zijn, vrij zijn van allerlei verplichtingen om vrij te zijn voor dingen, die je graag doet. Als wij ons dus door de mode of reisagentschappen laten dicteren hoe wij onze vakantie moeten doorbrengen, worden we eerder weer "slaven" in plaats van vrije mensen. Ook op onze vakantie probeert de comsumptiemaatschappij met alle middelen en reclames greep te krijgen. Als je niet enkele weken aan een van de "Costa's" kunt gaan zonnen, ben je eerder een sukkelaar. Hoe verder je reist en hoe duurder de trip, hoe beter je vakantie is. Zo wordt het ons nogal eens voorgehouden. En hoeveel mensen vreten kilometers autosnelweg om bruin verbrand terug te kunnen keren van overbevolkte stranden. En ze komen dan doodmoe thuis...
We legden onze oren te luisteren bij enkele mensen, die het op een andere manier proberen en toch echt genieten van hun vakantie.
Een eerste getuigenis:
"Een landbouwersfamilie is honkvast. Je komt ze zelden tegen op straat. Tijdens de vakantie vullen wij,als echtgenote en kinderen, onze dagen creatief in. Zo plannen we geregeld een uitstapje naar zee, een provinciaal domein, een zwembad of we nodigen vriendjes uit. Eigenlijk is échte vakantie: ten volle genieten van wat je hebt. Gewoon op een terras met een hapje of een drankje.Of je dit nu in je dorp doet of in een stad of ver weg, speelt uiteindelijk geen rol. Je kan er zelf thuis van genieten. Zo heeft de (werkende) echtgenoot er ook iets aan want geregeld wordt hij verrast met een traktaatje of een kleine picknick. Ook gaan shoppen met vriendinnen staat altijd op het programma. Een fietstochtje, op wandel naar het speelplein, ontdekken van mooie, gezellige plekjes, niet eens ver van huis, zijn leuke activiteiten. Ook dingen doen, die tijdens het werkjaar niet altijd lukken of dikwijls uitgesteld worden, zoals familiebezoek of aandacht voor een zieke. Als je met al deze zaken bewust leert omgaan, brengt dit echte ontspanning en worden de batterijen weer opgeladen. Zonder reisstress...."
Een tweede getuigenis:
"Wij zijn niet meer zo bitter jong en daarom gaan wij ook niet meer ver op reis (in tegenstelling met vroeger) "Gelukkig beschikken wij over een grote tuin, met veel groen en zithoeken. Mensen noemen onze tuin wel eens "De Provence", vanwege de mooie vergezichten. 's Morgens staan we op en kijken naar het weer. Bij goed weer ontbijten we buiten en nemen hiervoor ruimschoots de tijd. Daarna leest mijn man de krant, terwijl ik de boodschappen doe en de voorbereidingen voor het middagmaal. Ondertussen vindt hij altijd wel een of ander klusje dat moet gedaan worden of werkt hij in de tuin want hij heeft oog voor zijn conditie (ook tijdens het verlof). 's Middags drinken we altijd een aperitiefje en na de maaltijd doen we ons dutje, drinken daarna ons kopje koffie en naargelang, doen we een wandeling of rijden ergens naartoe. Wat we ook geweldig op prijs stellen is een bezoekje van onze kinderen en (of) kleinkinderen. Dan staat de barbecue klaar en volgen er soms "gesprekken" tot in de kleine uurtjes. Elk jaar opnieuw zien wij uit naar deze periode en zijn we de Heer dankbaar voor zoveel vreugde en innerlijke rust"
Derde getuigenis
"Ik doe mijn werk zeer graag en ben dankbaar dat ik kan en mag werken. Toch is de vakantietijd er nodig om even op adem te komen. Ik ben een alleenstaande, bijna 50-jarige met een hogeschoolstudent en een verre reis behoort momenteel niet tot de mogelijkheden. Maar voor mij hoeft dit ook niet. Het dwingt mij eerder om creatief na te denken over zaken die wél haalbaar zijn. Maar ook kunnen genieten van simpelweg "thuis" te zijn. Graag ontmoet ik mensen van alle leeftijden, mensen met een beperking, mensen met een andere culturele achtergrond. Tegenwoordig hoef je hiervoor zelfs niet meer naar andere continenten te trekken. Vakantie geeft me de tijd en de vrijheid om daar wat tijd en ruimte voor vrij te maken. Vakantie is voor mij een goede, evenwichtige mix zoeken tussen verinnerlijking, bezinning en rust, even stilstaan bij het leven, nadenken waar ik mee bezig ben, wat ik van mijn leven nog wil maken.
En dit afgewisseld met momenten van ontspanning, creativiteit en ontmoetingen met mensen allerlei. Wat ik voor jullie, lezers, hoop dat ook jullie vakantie een heel zinvolle invulling mag krijgen...op welke wijze dan ook !"
Graag wil ik, namens Kerk en Leven, deze mensen bedanken om de vrijmoedige wijze, waarop zij aan dit interview hebben meegewerkt. En namens onze redactie uiteraard aan jullie allen een deugddoende vakantie toegewenst... (niet noodzakelijk heel ver weg.)!
Pastoor Marc
