Op bezoek bij Lucien Decroix

Op bezoek bij Lucien Decroix in zijn flatje mochten we hem laten getuigen over de zin van het vasten. Lucien was lang meewerkend priester in Hulste en woont nu al ruim twee jaar in het centrum van Harelbeke.

Wat betekent vasten in onze tijd?

Wat is er al niet veranderd! We leven in een andere tijd. Dat is inderdaad zo, of we dat nu graag hebben of niet. Ook in de kerk en op de parochies is er veel veranderd, ook wat vasten betreft... Velen van ons hebben nog de tijd gekend van de dagen waarop er moest gevast worden, van het sparen van snoep, van "verstervingskes" doen. Die praktijk is zo goed als verdwenen.

Ommekeer: een eerste pijler van de vasten

We leven in een tijd die heel sterk de nadruk legt op het individu: Je moet jezelf zijn en assertief... Je eigen leven leiden... genieten en profiteren van het leven. Dat is ten dele waar. Maar de slinger is blijven hangen op die ene kant en zo geraken wij uit het evenwicht. De vasten is een goede gelegenheid om los te komen uit dat kleine wereldje van ieder voor zich... de tijd om een beetje om te keren, van mijn egoïsme en mij toe te keren, naar mijn medemens en mijn Schepper. De tijd om niet mezelf, maar de andere en de Andere in het centrum te plaatsen.

Het ontvangen van het askruisje is daar een mooi symbool van: Met al mijn kracht en mijn energie blijf ik nog een kwetsbaar mens... Helemaal op mijn eentje gaat het niet.

Bezinning en gebed: een tweede pijler van de vasten

We leven in een heel drukke tijd. Ik zou zeggen: we leven op de toppen van onze tenen. Kijk maar naar het prikbord van een doorsnee gezinnetje. We worden meegesleurd in een wereld die steeds maar rapper draait. Hoewel we nu meer vrije tijd hebben komen we steeds meer tijd tekort.

De vastentijd nodigt ons uit om eens stil te vallen en tijd te maken voor bezinning. Dit kan leiden tot gebed. En bidden is geen tijd verliezen. Je kunt er zelfs veel tijd door terugwinnen. Ons geloof en ons gebed is als een bloementuin: die moet onderhouden worden, zo niet verdwijnt die onder het onkruid.

Soberheid en broederlijk delen: een derde pijler van de vasten

We leven in een tijd waar de kloof tussen arm en rijk maar niet weg gewerkt geraakt. Wereldwijd en ook bij ons. De rijen aan de voedselbanken worden steeds maar langer. En dat in een land van overvloed! Als je kijkt naar de gevulde etalages en rekken... Of is het een land van te veel: als je kijkt naar wat er wordt weggegooid en verkwist!

Gelukkig komen er steeds meer signalen dat wij onze kostbare Moeder Aarde aan het kapotmaken zijn en steken er mooie initiatieven de kop op als: 40 dagen geen of minder vlees. Die veertig dagen en dat geen vlees klinken ons nog zo vertrouwd in de oren.

Vasten: ook zinvol vandaag

Als je het mij vraagt: vasten is nog even belangrijk als vroeger, maar hoe we dat vasten invullen: dat moeten we voor een stuk voor onszelf uitmaken.

Dat kan zijn:

• Ons losmaken van wat ons dreigt te vervreemden van onszelf en van de mensen naast ons. Dat kan zijn internetverslaving, veelvuldig gebruik van Facebook, Twitter en zo meer.
• Een handje toesteken bij één van de initiatieven die de armoede proberen aan te pakken of helpen met mensen met minder kansen. Denk hierbij aan De Spie, De Oever, een buddy worden van een vluchteling en nog zo veel meer.
• Op een of andere manier hulp bieden aan een zieke of mindervalide medemens.
• Het kan zelfs zijn: Het gelovig aanvaarden van eigen ziek of kwetsbaar zijn.

De kern van ons geloof:

• Vasten is meegaan met die Jezus die mensen de kans gaf om te laten worden waarvoor je geschapen bent: een mens naar Gods beeld en gelijkenis.
• Vasten is voelen dat Iemand jou de moeite waard vindt; met Witte Donderdag voor jou voedsel wordt, op Goede Vrijdag sterft voor jou uit liefde en in de Paasnacht verrijst om blijvend liefde te zijn.

Dank Lucien, het blijft aangenaam om je te ontmoeten en naar je te luisteren.

Als afsluiter nog een korte bezinning rond psalm 1:

Vasten is weten dat God je gelukkig wil zien.
Dat zul je zijn als je zoekt om goede wegen te gaan.
Zo mag je vasten een zoeken zijn:
om te letten op je stappen dat je niemand kwetst,
maar net solidair te zijn met je naaste;
om niet te blijven staan in je schuld
maar vergeving te vragen en ommekeer te maken;
om je niet te nestelen in roddels en je beter te voelen dan de andere
maar je mond te bewaken en woorden van leven te brengen.

Vasten is een tijd om opnieuw te genieten van Zijn woord,
van tijd te maken voor gebed en bezinning.
Zo zul je mogen groeien als mens,
Gods bron van liefde zal in je opwellen
en je zult vruchten dragen.

Vasten is een waarschuwing om niet ongelukkig te worden
door het te vaak zoeken van eigen profijt en genot.

Vasten is terug gemeenschap vormen rond de Heer.
Met zorg zal Hij je helpen
om weer mens te worden naar Zijn beeld.
Zo mag je op weg gaan, met Hem vergezeld
en geluk vinden.

Een zalige vasten gewenst!