Je kon het hier in je favoriete weekblad al lezen, eind september worden we met de verschillende parochies van Groot-Harelbeke de pastorale Eenheid ‘De Jordaan’. Het doel is door samenwerking de draagkracht te verhogen en de werkdruk te verlagen. Er komen 4 werkgroepen: liturgie en gebed, catechese en verkondiging, diaconie en tot slot communicatie.
Vandaag een beetje meer duiding rond de werkgroep catechese. Sedert september 2017 organiseren we voor alle ouders die in onze parochies een kindje laten dopen doopontmoetingen. Vroeger was er op sommige parochies een bezoek aan huis door een doopcatechist om wat rond het doopsel te praten. Op andere parochies was er niks. Om dit gemis wat op te vangen zijn de doopontmoetingen gestart, een mooi voorbeeld van de energie en sterkte van enkele parochies ten dienste te stellen van het geheel, van de 6 parochies.
Ik heb Hilde Dhulst, doopcatechiste in Sint-Salvator, enkele vragen voorgelegd over hoe zij die ontmoetingen ervaart.
Vroeger ging je vanuit de parochie op bezoek bij de mensen aan huis. Hoe ervaar je de doopontmoetingen (en dus de voorbereiding) in groep. Je bent al een tijd doopcatechist.
Vroeger, op een doopvoorbereiding bij een gezin thuis, werden de doopsymbolen kort uitgelegd. In een gezamenlijke doopvoorbereiding kan dat uitgebreider gebeuren en kan er dieper ingegaan worden op de betekenis van de verschillende elementen tijdens een doopviering.
Dat er ook een doopheer aanwezig is die vanuit zijn ervaring kan vertellen is een meerwaarde.
Voor de doopheer betekent veel gezinnen op één avond ontmoeten zeker ook tijdswinst.
Daarnaast kan op zo’n avond ook de nodige administratie afgehandeld worden, krijgen ouders er concrete tips voor de viering en als ze dat wensen kunnen ze materiaal krijgen om de viering een persoonlijk accent te geven.
Er wordt tijdens de doopontmoeting ook stilgestaan bij de betekenis van het doopsel en ouders horen er van elkaar waarom zij hun kind laten dopen. Voor de ene ouder is dat vanuit een sterk geloofsargument, voor anderen speelt de traditie in de familie mee, weer andere ouders willen voor hun kind de mogelijkheid openhouden om later de verschillende sacramenten te ontvangen.
Merk je dat jonge ouders bewuster hun kinderen laten dopen dan vroeger?
Voor de huidige generatie is je kind laten dopen een meer bewuste keuze dan vroeger.
In onze geseculariseerde samenleving wordt het als normaal beschouwd dat je, als je zelf niet gelovig bent, de keuze maakt om je kind niet te laten dopen. Ouders die dan wel voor het doopsel kiezen, krijgen meer dan vroeger de vraag om hun keuze te motiveren.
Ouders hun keuze horen uitleggen ervaar ik telkens als een sterk moment. Het valt mij ook op dat er met respect naar elkaar geluisterd wordt.
Omdat wij met de doopcatechisten van St.-Salvator de ervaring hadden dat ouders een thuisbezoek apprecieerden, gaan wij enkele weken voor het doopsel toch nog even langs bij het gezin met een attentie vanwege de parochie.
Wat motiveert jou om dat te (blijven) doen?
De ontmoeting met jonge gezinnen thuis of op een groepsbijeenkomst, de vragen horen die bij hen leven, met hen praten over hun verwachtingen, hun bekommernissen delen… Doopcatechist zijn vind ik, ook na meer dan twintig jaar, een boeiende ervaring.
Hier en daar op andere parochies gebeuren de dopen in groepsverband. Wat denk jij daarover?
Dat er op onze parochies nog geopteerd wordt voor een individuele doopselviering vinden veel jonge gezinnen een meerwaarde. Het doopsel wordt meestal als een sterk familiemoment ervaren, een groepsgebeuren kan afbreuk doen aan de intimiteit van dat samenzijn. Het toekomstig tekort aan bedienaars van het doopsel kan een parochie natuurlijk dwingen om van het sacrament een groepsgebeuren te maken.
Om voor elke dopeling een eigen viering te houden, zonder dat de doopheren overvraagd worden, kan je een doopsel ook integreren in een zondagsviering. Op die manier wordt de doopheer niet overvraagd, wordt de gemeenschap bij het doopsel betrokken en blijft het individueel karakter van het doopsel toch behouden.
Dankjewel Hilde voor je getuigenis en voor je inzet voor de doopcatechese samen met Karin, Mirèse en Rita.
Véronique