Jerome Roobroeck en Leona Demeds
Ik herinner mij, enkele tijd geleden, een televisieprogramma over oude ambachten, waarin de beste stielman werd bekroond. Die keer was het, toevallig, een schrijnwerker. Je zag hem daar staan, aan zijn schaafbank, terwijl hij een deur herstelde. De reporter stelde hem enkele vragen en tussen zijn werk door, antwoordde hij: "Ik doe mijn werk graag, ik zie het resultaat van mijn arbeid, ik probeer het zo goed mogelijk te doen, ik ben content, ik heb geen andere ambities..."
Het beeld van Sint-Jozef in de zijkapel te Stasegem
Het ging allemaal zo vlug voorbij in die beelden, terwijl schavelingen rond zijn arm krulden, die hij af en toe bij de hoop wierp. Maar hij zei daar, in die paar minuten, een heleboel eenvoudige dingen, die schril afsteken bij het gewone nieuws. Want het gewone nieuws moet vandaag de dag eerder sensationeel en "gekruid" zijn, wil het de moderne mens nog enigzins aanspreken.
Onlangs mocht ik op bezoek gaan bij Jerome Roobroeck en zijn echtgenote Leona Demeds, beiden verblijvend in het WZC Vincentius in Kortrijk. Jerome heeft de gezegende leeftijd bereikt van 91 jaar en Leona is er 88. Ze woonden vroeger in de Steenbrugstraat in Stasegem.
Door oorlogsomstandigheden kon Jerome niet lang naar school gaan en is hij vanaf zijn zestiende timmerman geweest. Eerst bij een baas, waar hij zichzelf opwerkte, tot hij op zijn drieëntwintigste begon als zelfstandige, als één van de jongste timmerlieden, die er toen waren. In wat Jerome zegt, zit er veel levenswijsheid. "Als je ergens gaat, moet je altijd goed rondkijken, dat je alles goed gezien hebt".
Na de oorlog was er overal zeer veel werk! Zo trok Jerome twintig jaar lang dagelijks naar de kust bij de optrek van vele, nieuwe appartementen. "Ik heb er twee auto's aan versleten". zegt hij.
Jerome heeft ook menig tijd "versleten" in de kerk van Stasegem. Op zekere dag ging hij de kerk toevallig binnen en zag "Tomke" (de vroegere pastoor Tom De Fré) met enkele "bricoleurs" aan het werk. Jerome keek hoe ze bezig waren, en knikte van neen. Pastoor Tom vroeg hem of hij het zoveel beter kon. En zo raakte Jerome bij heel wat verbouwingen in de kerk betrokken want "Tomke kon niet stil zitten. 't Zocht altijd naar iets anders..." Zo werd het altaarpodium helemaal vernieuwd, de zijkapel opgeknapt, kasten gemaakt voor de sacristie en...zo zegt Jerome..'t was allemaal "pro Deo"" (ongetwijfeld in de beide betekenissen van het woord!)
Jerome en Leona zien er gezond en gelukkig uit. "We hebben een mooi leven achter de rug, niet teveel tegenslagen gekend...Sint-Jozef heeft ons voorzeker goed beschermd..."
En dan vertelt Jerome wat over Sint-Jozef, de patroon van schrijnwerkers en timmerlieden. "Ik breng nog elk jaar een bloem naar de kerk op 19 maart om ze bij het beeld van Sint-Jozef te plaatsen. Hij verdient dat. Vroeger werd zijn feestdag zelfs uitgebreid gevierd. Timmerlieden gingen eerst naar de mis en ik kan u verzekeren...die dag werd er niet veel meer gewerkt..."
We danken Jerome en Leona voor dit interessant en boeiend gesprek en wensen hen nog veel gelukkige jaren toe in een uitstekende gezondheid.
Ook één van onze Harelbeekse parochies, de parochie van het "Eiland", heeft Sint-Jozef als patroon. Daar wordt zijn feest elk jaar uitgebreid gevierd. En heel terecht. Want Jozef is een speciale figuur. Weliswaar heeft hij geen land veroverd, hij bracht niets tot stand voor de wetenschap, won geen medaille voor de sport. Zelfs in de Heilige Schrift staat over deze stille getuige maar weinig te lezen. Alleen de evangelist Matheüs schetst enkele "markante" gebeurtenissen uit zijn stil, verborgen leven." De last van een voorbeschikt huwelijk met Maria, de kribbe van de geboorte van Jezus, de nachtelijke vlucht naar Egypte, de terugkeer naar een klein dorp, Nazareth en een nederige stiel." Dit was zijn leven ! Maar Matheüs typeert hem als een "rechtvaardige". Met andere woorden: als iemand die Gods bedoelingen met zijn leven had begrepen en altijd klaar was om op te staan en datgene te doen wat God van hem vroeg.
Jozef is en blijft ook nog vandaag het voorbeeld voor alle "eenvoudigen van hart", mensen die ook vandaag nog het leven uit Gods hand willen aanvaarden zoals het hun gegeven wordt en er het beste proberen van te maken voor hun medemensen. Laten we bijzonder in deze maand zijn blijvende voorspraak afroepen. Dat we hem mogen volgen in zijn nederige dienstbaarheid en onverbreekbare trouw.
Pastoor Marc
