Pastorale Eenheid Heilige Maria Magdalena Hoeselt

Advent

Laatste aanpassing op zondag 13 december 2020 - 13:57

Zondag 20 december
4de zondag van de Advent B

Alles komt goed! Alles is gezegend!
Een lied dat ik de voorbije maanden dikwijls op de radio hoorde, heet “Alles is gezegend”. Het vertolkt de zoektocht van een jonge Nederlandse kleurling naar de zin van zijn leven, doorheen goede en kwade dagen… Telkens klinkt het aanstekelijke refrein “Alles is gezegend” en ook die raadselachtige zin “…misschien komt alles goed”.
“Misschien komt alles goed”. We zitten opgezadeld met grote onzekerheden en vele mensen zijn het vertrouwen in het leven zoek geraakt. We hopen en bidden om verlossing uit die onzichtbare omknelling van het corona-virus. Komt het nog wel ooit goed?
Kunnen we ons vertrouwen herwinnen? Is er bij God een antwoord te vinden? Heeft Hij niet alles gezegend en gezien dat “op het einde van de zesde scheppingsdag alles heel goed is”?
Maar de mens, ook vandaag, is hardleers en wil op de plaats van God staan. En juist nu ontdekken we dat dit niet kan. We dienen nederig te bekennen dat wij niet alles in een handomdraai kunnen oplossen. Vrede en geluk, gezondheid en solidariteit… en nog zoveel meer, dat is niet zomaar voor het grijpen, niet volgens economische of wetenschappelijke principes of mensenwetten te bemeesteren.. Het is de mens die meer van binnenuit zal moeten leven… en ontdekken welke weg God wil gaan met zijn schepping.
Op de vierde zondag van de Advent ontmoeten we – in de evangelielezing bij Lucas - een mens die van binnenuit leeft en haar hele wezen afstemt op Gods zegen.
En toch gebeurt het dat God haar hele leven door elkaar haalt. Ze wordt “overvallen” door een onthutsende boodschap: “Gij zult zwanger worden en een zoon ter wereld brengen.. Hij zal Zoon van de Allerhoogste genoemd worden… en aan zijn koningschap zal nooit een einde komen”
Voor mij is het nu een jaar geleden dat onze bisschop mij vroeg: “Deken Tony, ik ga je een andere benoeming geven: je wordt pastoor van de twee pastorale eenheden Bilzen en Hoeselt”.
Eerlijk gezegd had ik me daar helemaal niet aan verwacht. Een beetje perplex vroeg ik: “Mag ik daar een week over nadenken”? Het was 11 december 2019. Hoe zal dat alles geschieden?
De evangelietekst van de vierde Adventszondag heeft me heel erg aangegrepen én mij ook het licht geschonken om Gods zegen te ervaren, om in Maria en Jozef een levende aansporing te zien om in alle vertrouwen mijn “ja” te geven aan Jezus, om “ja” te zeggen aan de bisschop, om “ja” te zijn voor de gelovige gemeenschappen in Bilzen en Hoeselt.
Hoeveel mensen worden niet gesteld voor een onverwachte uitdaging of voor een boodschap die hen helemaal verontrust? Ziekte, werkloosheid, armoede, nood door corona,…
“Vrees niet Maria, gij hebt genade gevonden… De heilige Geest zal over jou komen… en weet: voor God is niets onmogelijk.
We mogen bij onze grote meesters in het geloof, Maria en Jozef en zovele heiligen, leren wat vertrouwen inhoudt. “Zie de dienstmaagd van de Heer, mij geschiede naar uw Woord”. Laat ons in alle omstandigheden, in de goede en de kwade dagen, bouwen op die grote liefde van God die alles omvat.
“Alles komt goed! Alles is gezegend”
Jezus kom, we zien uit naar het wonder van Kerstmis, God in mens geworden liefde.
Tony Poorters, pastoor

Zondag ontsteken wij de laatste kaars op de adventskrans om ons eraan te herinneren dat God niemand in de steek laat. In de geboorte van een Kind reikt Hij ons zijn helpende hand opdat zijn droom van het Rijk Gods nooit zou doven.
Op de vierde zondag van de advent kijken nog ruimer dan de vorige drie zondagen. We zien dat God kan komen wonen in alle mensen die voor Hem open staan. De vier huizen die we ontdekken in de loop van de advent, bereiden ons voor om God een plaats te geven in ons leven.
Advent is de Heer een thuis geven, een plaats bereiden waar Hij mag wonen. God zoekt bij mensen een onderdak. Hij wil in levende mensen wonen.In het kader van Welzijnszorg maken we ruimte voor mensen die geen betaalbare woning vinden. Onze solidariteit met hen is een teken van hoop voor hen.
Omdat God consequent kiest voor de zwaksten, de kleinsten, de armsten focussen wij in deze advent samen met Welzijnszorg op onze solidariteit met kinderen, ouders en alleenstaanden die in armoede leven. Als Christus telkens weer geboren wordt, dan is het langs mensen om die in zijn spoor solidair willen zijn met de meest kwetsbaren in onze maatschappij. In de geboorte van Christus wordt God solidair met ons: Immanuël, God met ons.
In de lezingen van de vierde zondag horen we dat God tussen de mensen wil wonen. Daar is zijn plaats. In en met mensen alle dagen op stap gaan, zo wil God zijn. Doorheen mensen, doorheen hun spreken en doen zich laten zien in de wereld, zich laten zien aan de ander. Niet in een paleis wil God wonen.
Voor de menswording van zijn Zoon kiest God een eenvoudig meisje, Maria, uit een doorsnee gezin. Maria wordt door Hem uitverkoren om zijn Zoon te ontvangen.
Wil je God een plaats geven, geef Hem dan een plaats bij de mensen, want bij en in de mensen wil God wonen.
Wil je God ruimte geven, geef dan ruimte en leven aan de mensen: daar zal God wonen, leven.

Zondag 13 december
Derde zondag van de advent B

Huis voor iedereen
Uitkijken naar Kerstmis, het feest van de menswording, is ieder jaar weer aangetrokken worden door het licht in een donkere tijd. Dat is niet enkel spiritueel zo, de lezingen van vandaag geven aan dat het om concreet licht gaat voor concrete mensen die reëel in de duisternis zitten.
Mensen wiens hart gebroken is. Mensen die gevangen zitten in vooroordelen en angst. Mensen ook die in een lamentabele woonsituatie moeten leven, Welzijnszorg vraagt daar deze advent bijzondere aandacht voor.
Voor allen die in duisternis zitten, heeft God in Jezus een blijde boodschap. Gerechtigheid hoort er te zijn voor iedereen. We kijken uit naar ‘iemand’ die de mantel der gerechtigheid draagt. Iemand die iedereen bij de hand neemt en ons allen meevoert tot heiligheid.
Als christen mogen we mensen van hoop zijn, die aangeven dat ons een andere samenleving voor ogen staat. En ja ook, dat we bereid zijn onze levensstijl aan te passen, ons te bekeren opdat Gods licht over ieder zou mogen schijnen. Opdat deze wereld een huis wordt voor iedereen.
Vandaar is het van belang dat we projecten van Welzijnszorg steunen. Dat we samen met mensen in armoede onze stem verheffen, versoberen in eigen levensstijl, dat we, wanneer we beslissingen nemen in verenigingen of in de politiek, steeds de vraag stellen wat de gevolgen zijn voor mensen in armoede. Vooral de grote ongelijkheid moet teruggedrongen worden.
Ook in onze gemeenschap staat vandaag iemand die het licht is voor onze wereld. Hij is er, ik geloof.
Van Hem getuigen is een belangrijk teken van hoop voor allen.

Aansteken van de adventskaars
In de advent zien we uit naar Jezus, het licht in ons leven, het licht voor de wereld. Vier weken lang zien we uit naar zijn warm licht voor de meest kwetsbaren en armen in onze samenleving.
Met het aansteken van de kaarsen op onze adventskrans drukken we ons verlangen uit dat het solidaire licht van Welzijnszorg mag groeien opdat ieder mens kan thuiskomen in een goede en veilige woning.

Jezus, u bent het licht in ons leven.
Laat nimmer toe dat het duister tot mij spreekt
Jezus, u bent het licht in ons leven.
Open mij voor uw liefde, o Heer !
Taizé – melodie ‘Jésus le Christ’

Johannes is niet zelf het licht. Hij getuigt van het Licht. Bij het aansteken van de derde kaars op onze adventskrans, spreken we onze goede wil uit om zelf getuige te zijn van het licht, om Gods licht te laten schijnen op situaties van onrecht en onverschilligheid. God roept ons daartoe op, Hij die roept is getrouw: Hij zal zijn woord gestand doen.

Zondag 6 december 2020:
Huis van Barmhartigheid.
Vorige week zijn we opnieuw de adventstijd ingestapt.
Het lijkt wel een jaarlijks herhalen van thema’s aan de hand van oude verhalen uit de bijbel.
En toch is er meer…
Zoals elke zondag willen we ook nu zoeken naar inspiratie voor ons leven.
Deze week worden we eraan herinnerd een pas te bereiden voor God.
Want Hij wil bij ons mensen, komen wonen.
Daarvoor moeten heuvels afgegraven worden en dalen opgehoogd, telkens weer opnieuw. Dit
jaar zijn het door de Covid-19 pandemie wel heel bijzondere heuvels en dalen, als extra.
Sleutel daarin is barmhartigheid.
Zoals een herder oog heeft voor al zijn schapen, zo worden wij geroepen om ook oog te
hebben voor elkaar en specifiek voor kwetsbare mensen en bijzonder mededogen te hebben
voor wie het moeilijk heeft.
Een wat excentrieke figuur: Johannes.
Toen, in de woestijn – te midden het chaotische, stressvolle leven van toen (ballingschap en
de Romeinse overheersing) komt al het ware een figuur op onze catwalk gekleed in
kameelharen mantel. Een beetje een ecologisch verantwoorde alternatieveling, een
klimaatjongere “avant la lettre”.
Die riep toen en NU: “Jullie moeten anders gaan leven, jullie leven moet een andere richting
uit. Het oude dient weggewassen…
Maar wat moet dan het nieuwe worden?......
Tijdens deze pandemie maken we – tegelijk met onze hoop dat ooit het leven terug normaal
kan verlopen – plannen voor na deze zware tijd.
Het oude weg, maar wat moet het nieuwe worden?
De weg die Johannes toen en u aanreikt is deze:
“Er komt iemand die u zal dopen met heilige Geest – met vuur en creativiteit, met
enthousiasme, met geduld en vertrouwen, met alles wat nodig is om een goed mens te zijn,
een goede samenleving, waar allen gelukkig zijn.
In de eerste lezing van dit weekend van Jesaja wordt eenzelfde weg gevolgd:
Ongerechtigheid wordt vergeven – er wordt opgeroepen om een andere weg te volgen, ons
eigen leven in een andere richting te sturen. En zo ook het leven van anderen.

Want er komt Iemand die zal heersen. Uw God is op komst….enerzijds met kracht maar
tegelijk “zacht en teder”. Als een herder voor zijn schapen.
Die ons oproept ook te HERDEREN voor anderen.
Die weg die beide lezingen aangeven, mag ook de onze worden.
Mensen van “de weg”, werden de eerste christenen genoemd.
De weg van vergeving-bekering-gedoopt worden met Gods Geest=een leven leiden
zoals God het bedoelde en Jezus ons voorleefde=>een leven van samenhorigheid, solidariteit,
barmhartigheid.
De weg naar het beloofde land, naar het Rijk Gods.
Op weg naar Kerstmis: met de komst van Christus, staan we op de rand dat dit beloofde land,
Die weg wordt ons helder in Zijn Persoon.
Voor iedereen
Dat beloofde land en de weg er naar toe is voor iedereen toegankelijk – ook voor mensen die
fouten maken. Gods barmhartigheid is immers zoveel groter.
Hij wil dat we allemaal gelukkig zijn.
Zijn barmhartigheid nodigt ons uit ons zelf barmhartig te zijn.
Om een herder te zijn die met “zachte hand” mensen samenbrengt.
In deze moeilijke tijden hebben velen onze solidariteit nodig, onze zacht kracht.
In woorden, maar meer nog in daden. Om voor allen dat beloofde land dichter bij te brengen,
de weg effenend opdat het zou kunnen komen:
Ons gemeenschappelijk huis van Barmhartigheid.
Ingezonden door EH Tony Hayen PE OLVrouw Tongeren

Vorige Volgende

Het nieuwe liturgisch jaar begint met de advent.

De periode van de advent is een christelijk gebeuren van stil worden en verwachten, van voorbereiden en leven naar het kerstfeest toe. Kerstmis is voor christenen een herdenkings- en herinneringsmoment van de geboorte van Jezus. Zij kijken uit naar het moment dat Jezus – 'Emmanuel' of 'God-met-ons' - ook in het eigen leven geboren mag worden. De langverwachte Messias komt als een schamel kind ter wereld, een teken van tegenspraak. In deze periode worden christenen uitgenodigd een grondhouding van verwachting en openheid aan te nemen. Zij maken hun hart klaar om Hem te ontvangen en opnieuw binnen te laten.

'Kijk uit, wees waakzaam.
Want je weet niet wanneer
het moment daar is dat
de heer terug zal
thuiskomen.
Ik hoop niet dat hij
onverwacht komt
en jullie in slaap vindt.'
(naar Matteüs 13,33.35-36)

Ik hoop dat je je niet
in slaap laat sussen
door de welvaart en de onverschilligheid
van de samenleving
-zegt God-
maar dat je waakzaam blijft
voor de zorgen en de vragen
van mensen om je heen
en met open ogen durft te kijken
naar hun pijn én naar hun vreugde.
Alleen op die manier kan je
je hart voorbereiden op mijn komst
en kan Ik in jou geboren worden.

Zorg er dus voor dat je 'wakker' blijft
en dat je een heldere kijk bewaart
op de ontwikkelingen in de wereld.
Misschien blijft de kerstster
dan ook boven jouw leven stilstaan
en mag je een bevoorrechte getuige zijn van mijn menswording?

EERSTE ZONDAG VAN DE ADVENT - B

Inleiding

De Bijbellezingen in de B- cyclus zetten ons op weg
om op zoek te gaan naar het huis van God,
de wereld zoals God hem droomt, waar Hij zich thuis voelt.
Elke week vertellen de lezingen wat dit betekent en
hoe we ons kunnen voorbereiden op Kerstmis.

De eerste zondag horen we de roep naar gerechtigheid, nauw betrokken met onze godsverbondenheid.
De tweede zondag verrijken we deze oproep met de barmhartigheid.
De derde zondag krijgen beide concreet gestalte in Jezus.Door Jezus’ voorkeur voor de kwetsbare mensen klinkt een sterk appèl. De campagne ‘Wonen: onbetaalbaar? Onaanvaardbaar!’ vindt hier zijn plaats.
De vierde zondag kijken we nog ruimer en zien we dat God kan komen wonen in alle mensen die voor hem open staan.
De vier huizen die we ontdekken in de loop van de advent, bereiden ons voor om God een plaats te geven in ons leven.

Eerste Zondag: 29 november: Huis van gerechtigheid.

Op deze eerste zondag van de advent staan we stil bij onze verbondenheid met God én onze verbondenheid met de gerechtigheid.
Deze twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden zo horen we bij de profeet Jesaja:
‘Gij komt hen tegemoet die met vreugde gerechtigheid beoefenen’.
Met andere woorden: mijn godsverbondenheid, mijn geloof in God moet leiden tot gerechtigheid.
Wat verstaan wij onder gerechtigheid?
“Zonder concrete engagementen en handelingen is vroomheid hol en onbeduidend.
Reeds in de Joodse traditie is “doen” het criterium voor echtheid in de verbinding tussen mens en God. Het leven van de ander voorrang geven op het eigen leven is een hogere vorm van menselijkheid die niet spontaan uit onszelf opkomt. Het is de Oneindige, de goddelijke vonk in ons, die ons naar de ander en naar dit sublieme niveau van mededogen drijft” (Prof. Roger Burggraeve: Bijbelse diepgronden naar de ziel van ons mens-zijn).

Gerechtigheid stijgt uit boven rechtvaardigheid.

Rechtvaardigheid zorgt ervoor dat ik krijg waarop ik als mens recht heb op basis van aanspraken, regels en wetten.
Gerechtigheid beoefenen zoals God laat ieder mens tot zijn recht en waardigheid komen.
Ieder mens is “beeld van God”.
Als Christen plaatsen wij ieder mens op dezelfde hoogte en erkennen zo zijn of haar gelijke waarde. Hier gaat mijn verantwoordelijkheid vooraf aan mijn vrijheid!
Alleen wanneer we onze eigen waardigheid op het spel zetten voor de waardigheid van anderen kan deze waardigheid echt aan het licht komen.

Het evangelie van Marcus roept ons op om waakzaam te zijn !

We moeten erover waken dat we vanuit onze verbondenheid met God steeds opnieuw met vreugde de gerechtigheid beoefenen. Maar hoewel we goed weten wat van ons verwacht wordt doen we dat niet altijd.
Dat is heel menselijk en daarom juist moet Jezus’ oproep tot waakzaamheid in deze advent des te luider klinken.
Zorg ervoor dat Hij die binnenkort met Kerstmiskomt, je niet slapend vindt.
Wees aandachtig voor de mens die een beroep op je doet en een antwoord van medemenselijkheid van je vraagt. Dan komt God jou tegemoet.
Zeker in deze coronatijd dienen we hiervoor extra aandachtig te zijn. Dit is een extra uitdaging!
In de goddelijke wereld van gerechtigheid is er plaats voor iedereen !Laat ons samen waakzaam zijn waar en wanneer er vandaag dichtbij en veraf geen plaats is voor mensen in onze samenleving.

God, in het duister dat ons omringt trekt U een spoor van licht
en daarin tekent zich een nieuwe wereld af.
Schenk ons vertrouwen in het goede en in het leven,
opdat wij liefhebben, recht doen, vrede maken.
Amen.