COLLECTE WELZIJNSZORG 11 EN 12 DECEMBER
WONEN: een gunst en geen recht? ONAANVAARDBAAR!
Graag vragen wij uw aandacht voor de traditionele collecte t.v.v. Welzijnszorg de derde zondag van de Advent. Meestal gebeurt dit met omslagen maar omwille van corona bestaat ook de mogelijkheid dat we ook die bijzondere collecte houden op de “normale” manier.
Waar er toevallig dat weekend geen viering voorzien is en men deze collecte toch wil houden kan het mogelijk ook op een ander moment afhankelijk van de plaatselijke situatie.
Het is immers altijd mogelijk een overschrijving te doen op BE21.0000.0000.0303.
Op naam van Welzijnszorg vzw.
Met alle opbrengsten wil Welzijnszorg projecten ondersteunen die nauw aansluiten bij het thema van dit jaar zoals hierboven vermeld en zichtbaar op de affiches.
Ook in Limburg zijn er projecten waarvoor we toch bijzondere aan willen vragen zoals:
Een groepje mensen begrepen heeft dat wonen een basisrecht is en dat, om dit recht bij hen in de buurt en ook in onze buurt, in praktijk te brengen, een groep die mee zorg draagt dat vluchtelingen een thuis vinden, is het LPV, het Limburgs Platform voor Vluchtelingen.
Ze ondersteunen verschillende lokale vrijwilligersgroepen.
Dat doen ze ook in Tongeren voor GASTAMA
Meer informatie bij: Welzijnszorg: www.welzijnszorg.be
Ingezonden door Pastoor Tony Hayen
WELZIJNSZORG: SAMEN TEGEN ARMOEDE
WONEN: een gunst en geen recht?
ONAANVAARDBAAR!
Vanuit de campagne van 2020 weten we dat het recht op wonen vooral een fictief recht is. Er zijn sociale woningen, maar veel te weinig. Er zijn huursubsidies, maar veel te weinig. Dat gebrek aan goede, betaalbare woningen maakt dat het drummen is op de woonmarkt. Schaarste betekent concurrentie en concurrentie zorgt voor uitsluiting en discriminatie. En daar willen we met de huidige campagne op inzoomen.
Vele drempels
Het is een moeilijke weg, met drempels en obstakels. Drempels rond moeilijke toewijzingsregels en weinig flexibiliteit in sociaal wonen. Discriminatie waardoor mensen geen kansen maken op een woning. Uitsluiting van mensen die geen vaste verblijfplaats hebben en dus dak- en thuisloos zijn.
Op de private huurmarkt zijn huidskleur, alleenstaand-zijn, met een laag inkomen zware hindernissen. Discriminatie ontzegt mensen hun recht op wonen, ook al is het wettelijk verboden.
Uitsluiting
De kwaliteit van sociale woningen en de ligging zijn vaak ook verre van ideaal. Buiten de centra, langs industriezones, buiten de samenleving. Bewoners voelen zich letterlijk aan de kant geschoven. Vaak is de dienstverlening ook ondermaats en het tekort aan goede woningen is groot.
Wie tenslotte op straat slaapt: is letterlijk dakloos. Ook wie noodgedwongen bij vrienden of familie logeert of in niet geschikte woonruimtes of geen vaste verblijfplaats heeft ondervindt allerlei problemen. Zij zijn “thuisloos”.
Beide zijn schendingen van het recht op wonen en zorgen er ook voor dat andere rechten niet gegarandeerd worden. Veel hangt immers af van je adres. In zulk een mensonwaardige omstandigheden leven, treft de persoon op alle levensdomeinen tegelijk: werk en gezinsleven, cultuur, gezondheid, sociale relaties, burgerschap…
Woonbeleid
Deze mensen hebben op de eerste plaats nood aan een eigen stek! Meer dan soep, dekens, begeleiding… Ze hebben nood aan een eigen plaats, een thuis met een woning die voldoet aan hun gezinssituatie en een vertrekbasis om te leven. Eerst een woning… en dan de rest!
Het huidig woonbeleid garandeert het recht op wonen niet of te weinig. Om diverse redenen worden mensen uitgesloten. Voor mensen met een laag inkomen is wonen niet vanzelfsprekend. Evenmin voor mensen met een migratieachtergrond, jongeren uit jeugdzorg, vluchtelingen, allerlei gekwetste mensen door uitbuiting of mishandeling.
Met deze campagne wil welzijnszorg de drempels en obstakels blootleggen om tot een beter woonbeleid te komen. OPDAT WONEN WEER LEEFBAAR ZOU WORDEN.
Meer informatie bij: Welzijnszorg: www.welzijnszorg.be
