Af en toe verschijnt een interview met iemand uit onze federatie die zich inzet voor de kerkgemeenschap. Vandaag leggen wij ons oor te luisteren bij dhr. Wannes Naessens. Wannes is sinds 1 april 2020 benoemd tot parochieassistent in de federatie Groot Veurne, dit in opvolging van mevr. Christa Van Hollebeke die straks met pensioen gaat.
Ondanks de veiligheidsmaatregelen rond het coronavirus, heeft Wannes al aardig zijn weg gevonden.
Hierover gaf hij reeds een getuigenis zie volgende link:
https://www.kerknet.be/ccv-brugge/informatie/ontpoppen-tot-iets-nieuws#Wannes
Met dit interview laten we Wannes aan het woord.
Was de keuze vlug gemaakt om parochieassistent te worden?
Het sociale heeft mij altijd aangetrokken. In mijn vorige job miste ik de contacten aan de basis. Met mensen op weg gaan boeit mij en geeft mij energie. Ik was vooral bezig met computergerichte zaken, heel technisch dus. Ik dacht vaak: doe ik dit mijn hele leven? Of is de tijd aangebroken om nieuwe horizonten op te zoeken? Het verlangen groeide om de bankwereld los te laten en letterlijk naar de mensen te gaan, daar waar ze wonen en werken. Ook werkte ik veel van thuis uit en dit had zo zijn voor- en nadelen. Één van de nadelen is dat je soms weinig contact hebt met je collega’s. Dus de beslissing om parochieassistent te worden, was vlug genomen.
Hoe waren de reacties van je leeftijdsgenoten?
Velen stellen de vraag: maar wat moet je dan doen? Moet je de mis doen? Het kerke-werk is bij de jeugd niet echt gekend. Als jonge gast ben je niet echt bezig met de kerk. Eén van de leuke vragen is: word je dan ‘paster’ (Wannes moet lachen).
Ik moet zeggen dat de verdraagzaamheid bij jongeren heel groot is: ze respecteren je in wat je doet. Ze willen zoals iedereen dat je gelukkig bent en vreugde mag vinden in je werk. Trouwens in deze tijd zijn de mogelijkheden enorm groot om dicht bij de mensen te zijn. Via sociale media bestaat er een breed forum om contacten te leggen. Zeker de jonge generatie is hier heel vertrouwd mee. Wanneer je door jouw inzet de verschillende generaties met elkaar kunt verbinden, dan kan dit enkel maar hoopgevend zijn.
Wat betekent geloven voor jou? En hoe zie jij de toekomst van de parochies?
De Kazou-kampen waren een keerpunt in mijn leven. Geloven is meer dan enkel maar geloven in God. Belangrijk om daarnaast ook te geloven in de goedheid van je medemens en het beste in elkaar naar boven te halen.
Wanneer er iemand in de ogen van mensen minder goed is, toch proberen het goede te blijven zien. Mensen bemoedigen en stimuleren. Mensen nabij zijn en hen perspectief aanbieden. Dit alles vind je zeker terug in de Bijbel.
Door mijn werk hoop ik vooral dat we mogen ervaren dat mensen veel voor elkaar kunnen betekenen. Elkaar richting geven. Met mensen bouwen aan de toekomst. En daarin God ook een plaats geven.
Kortom: samen met de parochies zoeken naar een nieuwe adem.
Waaruit bestaat je takenpakket binnen de parochies Groot Veurne?
Het takenpakket zal heel divers zijn. Vooral de buurtwerking krijgt een bijzondere aandacht. Dat wat de vorige generaties opgebouwd hebben, verder uitdiepen en zoeken naar wegen om met mensen in contact te komen. Volgens mij is het belangrijk om eerst te luisteren: waarmee zijn de mensen bezig? Wat houdt hen wakker? En daarbij de vraag stellen: hoe kunnen we zorgen voor meer verbinding in onze samenleving? Volgens mij gaat het over ‘elkaar willen verstaan’.
Daarnaast met de teamleden zoeken naar een nieuw logo voor de Pastorale Eenheid die straks opgestart wordt. Nadenken hoe we een Facebookpagina kunnen ontwikkelen die toegankelijk is voor iedereen. En de contacten verder uitdiepen met de Chiro, Welzijnszorg en Broederlijk Delen.
Bij deze is iedereen van harte welkom in de Boterweegschaalstraat 5. Ik ben er tijdens de weekdagen elke dag aanwezig van 13 u. tot 17 u. Mensen die vragen hebben ivm de buurtwerking, rond jeugdwerking of andere informatie zoeken, zijn steeds van harte welkom. Mail: w.naessens@gmail.com.
Er zijn voor mensen vind ik heel belangrijk.
Wat zie je als een persoonlijke uitdaging?
Samen werken en bouwen aan de toekomst. In mijn vorig werk was ik veel bezig met het opmaken van de planning en het ontwikkelen van schema’s. Volgens mij werkt dit anders op een parochie. Je lost in het leven niet alles op met schema’s.
Het luisteren naar mensen en het voelen van wat er leeft aan de basis, staat bovenaan mijn lijstje. Door te overleggen groei je in je opdracht. Dat mensen zich goed mogen voelen binnen hun opdracht, zal ook voor mij een stimulans zijn om het beste van mezelf te geven. Trouwens: je werkt niet met nummers. Je werkt met mensen. Door goed te zijn voor een ander, krijg je heel veel terug aan vriendschap en vertrouwen.
Heb je voor onze lezers nog een boodschap?
Dank aan alle vrijwilligers voor hun grote inzet. Het verrast mij dat zoveel mensen de kerk genegen zijn en zich ervoor inzetten.
Niet uitblinken in het grote, maar sterk zijn in het kleine.
Wannes Naessens