O kom, o kom Immanuel…
Vier kaarsen staan aangevuurd op de kransen in de kerken en de huizen. De stal neemt ons in gedachten mee naar de geboorte van Jezus. Meer dan anders zal die Heilige dag een zekere weemoed met zich meebrengen, om zoveel dat niet kan. Maar is weemoed niet de ideale bodem om de verwondering tot bloei te laten komen? Verwondering voor het kindje in de kribbe.
Voor de open handen waarmee het ons en de hele wereld wil omarmen. God komt onder ons wonen en wij mogen diep in ons hart zijn Kracht en Genade ontvangen. God komt als de morgendauw ons bestaan binnen en nodigt ons uit om met een oprecht hart in het leven te staan.
Op Kerstdag, vrijdag 25 december om 12.00 u zullen alle klokken luiden van onze kerken.
We doen dit bewust en met fierheid.
Waarom?
Omdat we de stille vreugde van Kerst met elkaar willen delen.
Omdat we met open armen het Kerstekind ontvangen in ons midden...
Het Kerstekind roept ons niet op om mirakels te doen.
Het Kerstekind roept ons op om liefde te doen. De liefde doet de mirakels.
En we voelen hoe ons hart vanbinnen brandt. Hoe warm het wordt. Hoe zoveel mensen op zoek zijn naar de taal van de Liefde en elke dag het beste van zichzelf geven.
Daarbij spreken we naar jaarlijkse gewoonte wensen uit.
We wensen elkaar…
Vrede, vertrouwen, toekomst.
Een nieuwe toekomst waarbij we hopen dat het jaar 2021 anders, beter zal zijn dan 2020.
We wensen elkaar dat we blijven geloven in Gods droom en we die samen concreet kunnen maken,
zij het in het kleine, het gewone van elke dag.
Dat we doordoen, zoveel is zeker.
Jezus roept ons op om met standvastigheid in het leven te staan.
De ster te blijven volgen.
Onze naaste lief te hebben.
We ons op weg durven begeven naar nieuwe horizonten. Samen ontdekken wat voor ons van waarde is.
Zo mogen we zijn Naam blijven noemen.
Meewerken aan die droom van Hem, die ons is voorgegaan op de weg van het Leven.
Want elke dag en ieder uur is er wel iets of iemand die hoopt op een telefoontje, een email, een berichtje …
met de vraag: “Hoe gaat het ondertussen in deze tijden?”
Wij mogen kerstmensen worden. Niet alleen met Kerst. Maar een heel jaar, een heel leven lang.
We mogen met onze gaven en talenten meewerken aan Gods droom.
Met een groot hart.
Met een hart waarin God wil komen wonen en waarbij we Gods kracht toelaten in ons leven.
In elk van ons wil Hij de liefde wekken, die wij in onszelf misschien niet eens hadden vermoed.
Ook als ons hart, door wat we deden, door wat we zeiden, bij momenten zoekende is, zeker in deze tijden, …
God wil in ons geboren worden, …
Zijn naam is Immanuel, God met ons.
Een zalige hoogdag van Kerstmis!
Pr. Jos en pr. Bart
