ICHTUS
(Gr.: vis)
Veel aangewend eucharistisch symbool(*). Roept het wonder van de broodvermenigvuldiging op (vijf broden en twee vissen)', en ook het woord van de Heer: 'Gij zult vissers van mensen worden'. Als grieks letterwoord (acrostichon) is ichtus een geloofsbelijdenis: Jesous Christos Theou Uios Soter: Jezus Christus, Zoon van God, Verlosser.
ICONOSTASE
(Gr.: eikon: beeld, afbeelding)
Beschilderde wand van iconen (zie onder) tussen het altaar en het schip(*) van de kerk, in kerken van byzantijnse ritus (waaronder orthodoxe kerken maar ook grieks-katholieke kerken). ln het midden en ook aan de zijkanten zijn er deuren in de iconostase.
ICOON
(Gr.: eikon: beeld, afbeelding)
Geschilderde voorstelling van Christus, Maria, heiligen en Bijbelse taferelen, op geprepareerd hout. Komt voor in vrijwel alle oosterse kerken, maar vooral in de byzantijnse ritus(*). Speelt een belangrijke rol zowel in het persoonlijk gebed als bij de liturgie. De oudst bekende iconen dateren uit het einde van de vijfde eeuw. Sinds enkele decennia groeit in de westerse kerk een grote belangstelling voor iconen, in wie de oosterse christenen niet enkel het heilige afgebeeld ziet, maar ook aanwezig weet. lconen worden vereerd met gebed, wierook en kaarsen.
INTENTIE
(Lat.: intentio: bedoeling)
Wijst naar de bedoeling waarmee de celebrant(*) voorgaat in een viering, in dat geval vaak 'misintentie' genoemd. Wanneer de eucharistie wordt opgedragen ter gedachtenis aan een overledene, of om een gunst te bekomen, wordt een stipendium(*) gevraagd.
De voorbede (universeel gebed) bestaat uit meerdere intenties.
INTREDE
INTROÏTUS
(Lat.: intrede)
Lied bij de aanvang van de eucharistie, wanneer de celebrant(*) en zijn assistenten of misdienaars opgaan naar het altaar.
Terug naar het overzicht
