De actualiteit wordt sinds het begin van dit jaar overheerst door een wereldwijde gezondheidscrisis. De wereld is in de greep van een virus. De coronapandemie heeft aan duizenden mensen het leven gekost en miljarden mensen rechtstreeks of onrechtstreeks benadeeld. Volgens sommigen was de uitbraak van dit nieuwe virus te wijten aan de mensheid die téveel ingrijpt in de natuurlijke leefomgeving van dieren, of de doorgeslagen globalisering. Nog anderen zagen er een of ander gemeen complot in. In ieder geval werd het openbare leven bijna helemaal stil gelegd en de economie moest op pauze.
We hebben daar echter ook de positieve effecten van kunnen waarnemen, op het milieu, op de fauna en flora, en op de luchtkwaliteit in het bijzonder. Te midden van de lentepracht kregen vele mensen terug aandacht voor de mooie natuur dichtbij huis. We herontdekten de waarde van een rustige natuurwandeling met ons gezin. Velen moesten het concept 'vakantie' een nieuwe invulling geven, dichter bij huis.
Vele mensen vragen zich terecht af of we wel terug moeten naar de zogenaamde ‘normale’ toestand van vóór de corona-lockdown. Want dát was de tijd van de economische ratrace, de files, de smog en het fijn stof, … van het produceren en consumeren, zonder om te zien.
Het ‘Bijbelse visioen’ houdt de wereld een spiegel voor. De christelijke levensbeschouwing droomt luidop van een wereld ‘vol sjaloom’, waar het goed is om te wonen voor iedereen. De Bijbel noemt die droom-van-een-wereld Sion, het hemelse Jerusalem of het koninkrijk Gods, en gebruikt daarbij sprekende beelden: als ‘bloeiende woestijn’, dor land dat vruchtbaar wordt, dieren die zich met elkaar verzoenen ... Maar ook de mens komt er tot zijn recht: trillende handen krijgen weer kracht, knikkende knieën vatten weer moed, blinden zien, doven horen en lammen springen als herten.
Paus Franciscus nodigt ons uit tot inkeer en inzet voor een ‘groene vrede’, omdat ‘groene rechtvaardigheid’ niet kan zonder sociale rechtvaardigheid, en omgekeerd. In een wereld die doldraait zijn het de armsten die het eerst uit de boot vallen. Dit is een zorg die de generaties en de landsgrenzen ver overstijgt. Deze ‘integrale ecologie’ vraagt om dringende en duurzame veranderingen in ons omgaan met de kwetsbare mens en met zijn natuurlijke omgeving: de hele schepping, ons gemeenschappelijk huis.
Barmhartige Vader,
Schepper van alles wat leeft,
Gij hebt ons in het leven geroepen
opdat wij leven zouden vinden in overvloed.
Daarom bidden wij U:
vernieuw ons hart,
en sterk in ons het vertrouwen
dat ons leven betekenis heeft,
dat Gij uw schepping nooit los laat.
Kom onze onmacht te hulp,
om mee zorg te dragen voor uw schepping,
om mee te bouwen
aan een nieuwe hemel en een nieuwe aarde
zoals Gij die hebt voorzien.
Gij die liefde zijt,
in de eeuwen der eeuwen.
Gebedsviering voor de wereldgebedsdag
voor de zorg voor de schepping, 1 september 2020: klik hier
Lees de brief van de Belgische bisschoppen
'Tijd voor schepping: een toekomst voor de aarde en haar bewoners' (10 juli 2019)
Ga naar de website van Ecokerk voor meer info.
