De periode vanaf 17 december, de kerstnoveen, is bedoeld als een voorbereiding - in crescendo - op het hoogfeest van Kerstmis. Deze antifonen worden gezongen tijdens het getijdengebed, voor en na de Lofzang van Maria (Magnificat) en als vers voor het evangelie (alleluia-vers) tijdens de eucharistievieringen voorafgaand aan Kerstmis. Ze hebben allen eenzelfde structuur: een aanbiddende aanroeping tot Christus - telkens een titel uit het Oude Verbond die een heilsbelofte inhoudt – en een indringende smeekbede. Het gebruik van deze O-antifonen of Antiphonae Majores (grote antifonen) is wellicht al in de vroege middeleeuwen ontstaan. Ze zijn ook vandaag een uitgelezen kans tot bezinning of gebed in voorbereiding op het kerstfeest.
O Sapientia
17 december
O Wijsheid, voortgekomen uit de mond van de Allerhoogste;
Gij doordringt alle dingen met mildheid en kracht.
Kom nu en wijs ons uw wegen.
O Adonai
18 december
O Adonaï (Heer), Leider van Israëls huis;
Gij zijt aan Mozes verschenen in het brandend braambos
en hebt hem de wet gegeven op de Sinaï.
Kom nu en bevrijd ons met sterke hand.
O Radix Jesse
19 december
O Wortel van Jesse, Gij zijt het teken waarop de volken hebben gewacht;
Voor U zullen koningen verstommen, de volken zullen tot U smeken.
Kom nu en bevrijd ons, wacht niet langer meer.
O Clavis David
20 december
O Sleutel van David en scepter van Israëls huis;
wat Gij opent zal niemand meer sluiten,
wat Gij sluit, zal niemand meer openen.
Kom nu en bevrijd ons uit de kerker,
uit de duisternis en de schaduw van de dood.
O Oriens
21 december
O Dageraad, afglans van het eeuwig licht
en Zon van gerechtigheid.
Kom nu en verlicht hen die in duisternis leven,
die gezeten zijn in de schaduw van de dood.
O Rex gentium
22 december
O Koning der volkeren, zo lang verwacht.
Gij hoeksteen die alles één maakt.
Kom nu en red de mens die Gij uit aarde hebt gevormd.
O Emmanuel
23 december
O Emmanuel (God-met-ons), onze wetgever en koning,
verwachting der volkeren en hun Verlosser.
Kom nu en red ons, Heer, onze God.
In de volgorde van de antifonen zit een letterspel verborgen, een geliefd element in de middeleeuwen. De eerste letters van de Latijnse aansprekingen vormen een omgekeerd acrostichon: 'Ero cras', wat betekent: 'Ik zal er morgen zijn'. De Heer Jezus, naar wie wij tijdens de advent uitzien, verzekert zijn volk dat de tijd van wachten voorbij is …
Een verwijzing naar diezelfde aanroepingen vinden we in het bekende adventslied 'O kom, o kom Immanuël' (Zingt Jubilate, nr. 121), waarvan de oorspronkelijke melodie uit een 12de eeuws Frans missaal komt en waarvoor de dichter-theoloog Willem Barnard de Nederlandse tekst schreef. Zes van de zeven aloude aanroepingen vinden we erin terug.
- strofe 1: Immanuël
- strofe 2: Wortel Isaï
- strofe 3: Oriënt
- strofe 4: Sleutel Davids
- strofe 5: Koning / Adonaï
O kom, die onze Koning zijt,
in wolk een vuur en majesteit.
O Adonaï, die spreekt met macht,
verbreek het duister van de nacht.
Wees blij, wees blij, o Israël!
Hij is nabij, Immanuël.
