Bekering en verzoening zijn twee sleutelbegrippen voor een christen. De vastentijd is dé periode bij uitstek om de twee begrippen even toe te lichten.
‘Bekeer u’
De eerste woorden van Jezus in het evangelie van Marcus zijn: ‘Bekeer u en vertrouw u toe aan de Blijde Boodschap’ (Mc 1, 15). Met deze woorden roept Jezus al wie Hem volgen wil op om een ommekeer te maken. Kom los van je vroegere levensstijl. Hang niet langer vast aan je eigen ik, je eigen plannen, je eigen projecten, je bezit en je rijkdom. Wees ontvankelijk voor het Woord van het evangelie. Stem je af op wat God van jou verwacht. Vertrouw je toe aan de Blijde Boodschap. Probeer te leven zoals Jezus het heeft voorgeleefd.
De veertigdagentijd
De oproep van Jezus klinkt gemakkelijk in de oren, maar in de praktijk hebben wij er het allemaal moeilijk mee. We hangen nu eenmaal vast aan aloude gewoontes en patronen. De vasten is dé tijd bij uitstek om werk te maken van bekering. Wie of wat vind ik uiteindelijk belangrijk in mijn leven? Word ik geleefd of neem ik uiteindelijk mijn leven zelf in handen?
Is het ook niet mijn ambitie om steeds de eerste te zijn, de machtigste, de rijkste? Het vraagt moed en durf komaf te maken met een leven waarin ik mezelf steeds centraal stel en me af te stemmen op de ander, dé Ander (met hoofdletter). In de vasten krijgen we veertig dagen de tijd om met al deze vragen in het reine te komen. Veertig is in de Bijbel de tijd die nodig is om iets nieuws te beginnen.
Verzoening
Niet voor niets is de Naam van God in de joodse Bijbel: ‘Jahweh, Ik zal er zijn voor u’. Telkens het volk zich van God afkeert, komt God telkens met een blijk van verzoening. Jezus roept op om niet te zondigen, maar Hij veroordeelt niemand. Hij biedt aan wie berouw tonen, in Gods Naam hoopvolle perspectieven. Zoals God zelf, gaat Jezus op zoek naar wie dreigen verloren te lopen. Treffend is de parabel van de verloren zoon (Lc 15, 11-32). Voordat de verloren zoon bij zijn thuiskomst zijn berouw en zijn spijt kan uitdrukken, loopt de vader hem reeds tegemoet. Hij omhelst en kust hem. Hij laat het mooiste kleed en sandalen aanbrengen. Hij steekt hem een ring om de vinger en laat het gemeste kalf slachten. Er moet feest zijn, want die zoon van mij was verloren en is teruggevonden, hij was dood en is weer levend geworden. Mooie beelden om de warmte uit te drukken waarmee de hemelse vader ieder die zich bekeert met zich wil verzoenen.
Rembrandt
In zijn schilderij ‘Terugkeer van de verloren zoon’ (Sint-Petersburg, 1668) (zie onderaan het artikel) drukt Rembrandt op expressieve wijze de intensiteit uit waarmee de vader zijn jongste zoon met zich wil verzoenen. Het accent ligt volkomen op de vergeving en de onvoorwaardelijke vaderliefde. Met beide handen drukt de oude man zijn teruggekeerde zoon tegen zich aan. Vader en kind zijn tot één geheel versmolten. Opvallend zijn de twee verschillende vaderhanden: de linkerhand van de vader ziet er stevig en sterk uit, de rechter is verfijn-der, zacht en teder. Wil Rembrandt God voorstellen als vader én moeder? Of wijst hij erop dat de vader én rechtvaardig én vergevensgezind is?
Het sacrament van de verzoening
Bekering en verzoening worden voor een christen heel concreet in het sacrament van de verzoening. Dit sacrament echter krijgt op vandaag (te) weinig aandacht. Om tal van redenen is dit sacrament wat op de achtergrond geraakt. Ik vermoed dat de manier waarop dit sacrament vroeger werd beleefd (ondergaan), mede aan de basis ligt. Velen houden een negatieve herinnering aan de lange wachtrijen aan de biechtstoel. Het biechtgesprek werd herleid tot het opsommen van tal van tekorten (liefst met precieze aantallen en welomschreven omstandigheden). De vergeving was een formaliteit: het opzeggen van een formule-gebed. De meeste aandacht ging naar het zich bekeren (bekennen wat fout was), de verzoening kreeg (te) weinig aandacht.
Na het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965) heeft de Kerk heel wat inspanningen gedaan om de zin en de betekenis van het sacrament van de verzoening op te waarderen. Blijkbaar met weinig succes.
Aanbod Kerk-in-Roeselare
Wie een individueel biechtgesprek verlangt, kan altijd telefonisch een afspraak maken met De Bremstruik (051/20.04.20).
In voorbereiding op Pasen biedt Kerk-in-Roeselare een aantal mogelijkheden aan.
In de H.Godelievekerk is er op vrijdag 11 april van 13.30 uur tot 16 uur kans tot een persoonlijk biechtgesprek.
In de Onze-Lieve-Vrouwekerk wordt de kans tot een persoonlijk biechtgesprek voorzien op Witte Donderdag 17 april van 9 uur tot 12 uur.
In het H. Hart en Sint-Michiel wordt in de vasten de woorddienst van een weekend-viering omgebouwd tot een biechtviering.
In het H. Hart is dit voorzien op zaterdag 8 maart om 16 uur en op zondag 9 maart om 9.30 uur.
In Sint-Michiel gaat deze viering door op zondag 30 maart om 10.30 uur.
Tijdens deze biechtviering worden verschillende vormen van verzoening aangeboden: een persoonlijk biechtgesprek, een handoplegging door de priester, een ritueel met doopwater, ...
Welkom!
Renaat Desmedt
Afbeelding: Terugkeer van de verloren zoon, Rembrandt van Rijn.
