Schilderij van Marc Werbrouck
‘Wie leeft en in Mij gelooft, zal nooit sterven’ (Johannes 11)
De twee figuren in gesprek op het schilderij (links) zijn Jezus en Martha, de zus van Lazarus. Ze staan bij het graf van Lazarus (grote ronde steen links boven). Ze wijzen met de vinger twee totaal verschillende richtingen uit. Martha wijst met de vinger naar het graf. Ze blijft hangen in het verleden. Ze zegt: ‘Indien je hier was geweest, was Lazarus niet gestorven’. Jezus wijst een totaal andere richting uit. Hij wijst naar mensen die het evangelie in de praktijk brengen. Van onder naar boven: mensen die zorgen voor zieken, mensen die elkaar de handen opleggen, mensen die bidden, mensen die alles verwachten van God, mensen die breken en delen. Hij zegt: ‘Wie leeft en in Mij gelooft, zal nooit sterven!’
Het verhaal van de ontmoeting tussen Jezus en Martha (Joh. 11) maakt duidelijk wat eeuwig leven is. De hemel is niet een ruimte boven de wolken. De hemel is geen tijdstip: leven dat begint pas na de dood. De hemel is kwaliteit van leven, dat begint hier en nu. Een manier van in het leven staan. Een manier van omgaan met elkaar, geïnspireerd aan het evangelie.
Stopt eeuwig leven dan bij de dood? Wanneer wij sterven, neemt God het van ons over. Hij neemt de touwtjes in handen. Hij vol-tooit wat onaf was. Hij maakt al wat mooi en goed was definitief. Hij onttrekt het aan tijd en ruimte en laat het duren voor altijd. Voor eeuwig!
Aldus is de boodschap van eeuwig leven, geen boodschap voor wie gestorven zijn, maar voor elk van ons. Opdat wij hier en nu werk maken van kwaliteit van leven. In afwachting dat God alles tot voltooiing brengt.
Zalige hoogdag van Allerheiligen!
Deken Renaat Desmedt
